Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
Hij boog zich weer over de ballustrade en verzonk in zwijgende beschouwing. Beneden zaten de jongedames, negen hun hals voorover, lieten verhitte schouderbladen zien, waaiden hun borsten koelte toe en zorgden voor een optisch interessant en ook verder leerzaam inzicht …
Maar hier ontmoette hij een frisse, naïeve zindelijkheid, een ongekunstelde natuur in de onbeschadigde, originele verpakking. Die aan onnozelheid grenzende zoete en oorspronkelijke eenvoud van voorstellingen, gevoelens en uitingen, die door de kleinsteedse couleur locale werd verlangd. Elisabeth als geliefde …
Plotseling wankelend en voelend hoe een koude in hem optrok, legde hij haar op bed, en hij strekte zich naast haar uit, kuste het maagdelijke gezicht dat nauwelijks waarneembaar glimlachte, mooi als die eerste avond, kuste de nog lauwe maar …
Toen nam hij haar in zijn handen en hij drukte haar stevig tegen zich aan en hij kuste haar wimpers en het was de eerste avond, en met al zijn sterfelijke liefde drukte hij haar tegen zich aan. ‘Nog …
“Ik ben je vrouw,” huilde ze heerlijk onder hem en hij spatte in schuim uiteen tegen haar die in schuim uiteenspatte tegen hem en die hem zei dat hij niet meer gemeen tegen haar mocht doen, die hem weer zei …
Bezeten en onder hem omgaf ze hem en trok hem heftig tegen zich aan met haar gebogen armen en benen, die zijn lendenen insnoerden, en hij was bang zo vastgehouden en opgetuigd te worden, bang voor die onbekende onder hem, …
Maar eerst hem even tegen zijn slaap houden, alleen maar om te kijken hoe het was als je het besluit echt genomen had. Maar hij, nee, zo gek was hij niet, hij was jong, hij had een heel leven voor …
Lomp en gehaast slingerde de trein zich voort, dronken van wil, stootte plotseling een wanhoopskreet uit en stortte zich hevig schokkend met een krankzinnige gil van snijdende angst in de tunnel. Direct sloeg een wit ooglid dicht over het half …
Nachten van het begin, o hun edele, wilde eenwordingen, liefdesrazernij, o onder hem Ariane, op slag een ander en lijdend in geheiligde pijn, buiten zichzelf getreden, Ariane, verdwaasd, angstaanjagend, reutelend kreunend in doodsbang wachten, behoedzaam wachten, aandachtig wachten op de …
Als mensen zo makkelijk te voorspellen zijn, dan zijn we misschien toch niet de wonderbaarlijke, met een vrije wil behepte individuen voor wie we onszelf houden. Mogelijk zijn we veeleer mieren die eindeloos dezelfde rondjes lopen.
We hebben een vrije …