Maar wat deed Cash – een iconische Amerikaanse zanger en muzikant midden in een triomfantelijke professionele comeback – in Israël in 1971? Het blijkt dat dit eigenlijk zijn derde bezoek was. Hij kwam voor het eerst in 1966, voor een religieuze pelgrimstocht, waarbij hij christelijke plaatsen in het hele land bezocht.

Cash was zo onder de indruk dat hij in 1968 terugkeerde, vergezeld van zijn nieuwe vrouw, June Carter Cash. Deze tweede reis inspireerde een heel album, ‘The Holy Land’, dat het jaar daarop werd uitgebracht. De plaat bevatte nummers met titels als ‘Land of Israel’, ‘The Ten Commandments’ en ‘Come to the Wailing Wall’.

Uit ‘Land of Israel’ gezongen door Johnny Cash:

From the top of Sinai
To the Sea of Galilee
Every hill and plain is home
Every place is dear to me

There the breezes tell the stories
Oh, what stories they do tell
Of the mighty things that happened
In the Land of Israel

“The Holy Land” is een conceptalbum met een christelijk thema. Het bevat intermezzo’s tussen de liedjes met audio die ter plaatse is opgenomen op verschillende locaties in Israël: een markt in Nazareth, een hotel in Tiberias aan de oever van het Meer van Galilea, evenals de Heilig Grafkerk en de Klaagmuur in Jeruzalem, onder andere sites.

In deze gesproken woordsegmenten beschrijven Johnny en June wat ze om hen heen in realtime zien, met omgevingsgeluiden en Hebreeuws gebabbel duidelijk hoorbaar op de achtergrond, samen met af en toe een gids die uitleg geeft over het religieuze landschap.

Deze vroege bezoeken hadden duidelijk een impact op de zanger. Cash’ volgende album, ‘Johnny Cash at San Quentin’, een live-opname uit 1969 voor een publiek van gevangenen in een beruchte gevangenis in Californië, was een van de best verkochte albums uit zijn carrière.

De plaat bevat een segment waarin Cash spreekt over zijn ervaringen in Israël een jaar eerder, voordat hij het nummer ‘He Turned the Water into Wine’ introduceerde, dat ‘op weg naar Tiberias, in de auto’ was geschreven.

Het zou niet lang duren voordat Johnny en June terugkwamen voor het eerder genoemde bezoek in 1971. Terwijl de vorige reizen discreter waren, kreeg Cash dit keer de volledige PR-behandeling, met Israëlische verslaggevers in de rij om de countrymuziekster te interviewen, en een chique receptie in Jeruzalem.

De echte reden voor de reis was echter het filmen van een film, verteld door Cash, over het leven van Jezus. Tijdens een pauze van de set  sprak Cash kort  met verslaggever Yossi Hersonski van  Maariv.

“Ik heb het gevoel dat het verhaal van het leven van Jezus en zijn woorden vele malen zijn verdraaid door mensen, die ze probeerden te gebruiken voor hun eigen egoïstische belangen. De film is bedoeld voor iedereen. Niet alleen christenen noodzakelijkerwijs’, vertelde Cash aan Hersonski.

De strijd van de zanger met alcohol en drugs in de jaren zestig is goed gedocumenteerd, maar op dit punt in zijn carrière ervoer hij een professionele en spirituele heropleving.

“In het verleden heb ik geweten hoe het voelt om een ​​zwerfhond te zijn die door de straten dwaalt,” vertelde hij de Israëlische journalist, “Ik was eenzaam en ging mentaal en fysiek achteruit. Maar boos ben ik nooit geworden.”

De film, “Gospel Road: A Story of Jerus”, geregisseerd door Robert Elfstrom, zou uiteindelijk worden uitgebracht in 1972. Daarin is Cash te zien zingen vanaf de berg Arbel in Galilea, zijn country-getinte gospelmuziek bij een zwenkende helikoptercamera opname van de rivier de Jordaan. Hoewel de film niet goed presteerde aan de kassa, zou het uiteindelijk een soort culthit worden met een evangelisch christelijk publiek.

Cash zou terugkeren voor nog twee reizen naar Israël, ook met filmprojecten. Tijdens een bezoek in 1977 ontmoette hij zelfs premier Menachem Begin  voordat hij een deel van een kerstspecial ging filmen   die later dat jaar op de Amerikaanse televisie zou worden uitgezonden. Het lijkt erop dat hij er ook in slaagde een geïmproviseerde solo-optreden in het Hadassah-ziekenhuis in Jeruzalem te persen.

Hij keerde terug in 1990, om weer een andere religieus geïnspireerde film te filmen, “Return to the Promised Land“, die twee jaar later werd uitgebracht. Niet lang daarna zou Cash zijn succesvolle langdurige samenwerking met producer Rick Rubin beginnen, wat resulteerde in 1994’s “American Recordings”. Dit album zou voor de zanger, die toen 63 jaar oud was, een nieuwe opleving in haar carrière teweegbrengen.

Maar ondanks alle vele bezoeken en creatieve projecten van Cash, onthulde een van Yossi Hersonski’s vragen tijdens zijn korte interview in 1971 een gemiste kans. De verslaggever vroeg Cash of hij ermee instemde om een ​​concert te spelen in een van de Israëlische gevangenissen. “Ik zou graag willen,” antwoordde de zanger, “maar ik ben alleen in Israël, en zonder de band ben ik niet veel waard … bovendien is het mij niet gevraagd …”