Uit “Homo Deus – Een kleine geschiedenis van de toekomst” door Yuval Noah HARARI

De moderne cultuur verwerpt dit geloof in een groot kosmisch plan. We zijn geen acteurs in een of ander werelddrama. Het leven heeft geen script, geen toneelschrijver, geen regisseur, geen producer – en geen zin. Voor zover wij het wetenschappelijk kunnen nagaan is het heelal een blind, doelloos proces vol wild geraas, maar zonder betekenis. Wij lopen tijdens ons oneindig korte verblijf op dit ene kleine planeetje wat te tobben en te doen, en daarna wordt er nooit meer iets van ons vernomen.
Aangezien er geen script is en de mens geen rol in een of ander kosmisch toneelstuk speelt, kunnen er verschrikkelijke dingen gebeuren waarbij geen enkele hogere macht ons komt redden of ons leed zinvol maakt. Het loopt niet goed af. Ook niet slecht, trouwens. Het loopt helemaal niet af. Er gebeuren alleen maar dingen, het een na het andere. De moderne wereld gelooft niet in einddoelen, alleen in oorzaken. Als het moderne leven al een motto heeft, dan is dat: ‘Zo is het leven nu eenmaal.’