De stoïcijn Seneca drukte het in de jaren 60 van onze tijdrekening ook pittig uit: ‘Als eerste bewijs van geestelijk evenwicht beschouw ik het vermogen om te blijven zitten waar je zit en het gezelschap van je zelf te verdragen’
Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
De stoïcijn Seneca drukte het in de jaren 60 van onze tijdrekening ook pittig uit: ‘Als eerste bewijs van geestelijk evenwicht beschouw ik het vermogen om te blijven zitten waar je zit en het gezelschap van je zelf te verdragen’