Uit “Homo Deus – Een kleine geschiedenis van de toekomst” door Yuval Noah HARARI

Het dataïsme dreigt dus met Homo Sapiens te doen wat Homo Sapiens heeft gedaan met alle andere dieren. In de loop van de geschiedenis hebben mensen een wereldwijd netwerk opgebouwd en taxeerden ze alles naargelang zijn functie binnen dat netwerk. Zo werden duizenden jaren lang de menselijke trots en onze vooringenomenheid steeds verder opgepompt. Aangezien mensen binnen dit netwerk de belangrijkste functies verrichtten, konden we moeiteloos alle eer voor de verworvenheden ervan naar ons toe trekken en onszelf beschouwen als de kroon der schepping. Het leven en de belevingswereld van alle andere dieren werden ondergewaardeerd, omdat dieren veel minder belangrijke functies vervulden en zodra een dier helemaal geen functie meer vervulde, stierf het uit. Maar zodra wij mensen minder belangrijk worden voor het netwerk, zullen we merken dat we helemaal niet de kroon der schepping zijn. De meetlat die wij al zo lang koesteren zal ons veroordelen tot hetzelfde lot als de mammoeten en de Chinese rivierdolfijn. Achteraf bekeken zal de mensheid hoogstens een rimpeling in de kosmische dataflow geweest zijn.