Uit “Homo Deus – Een kleine geschiedenis van de toekomst” door Yuval Noah HARARI

Wetenschappers zetten het menselijke gevoel niet alleen op een voetstuk, maar vonden daar ook een uitstekende evolutionaire reden voor. Na Darwin begonnen biologen te verkondigen dat gevoelens complexe algoritmen zijn, die zijn aangescherpt door de evolutie en dieren helpen de juiste beslissingen te nemen. Onze liefde, onze angst en onze hartstocht zijn geen wazige spirituele fenomenen die alleen goed zijn voor het schrijven van poëzie. Ze vormen de weerslag van miljoenen jaren aan practische wijsheden. Als je de Bijbel leest, krijg je advies van een paar priesters en rabbi’s die in het oude Jeruzalem woonden, maar als je naar je gevoel luistert, wend je je tot een algoritme waaraan de evolutie miljoenen jaren heeft gesleuteld en dat de zwaarste kwaliteitsproeven van de natuurlijke selectie heeft doorstaan. Je gevoel is de stem van miljoenen voorouders die stuk voor stuk wisten te overleven en zich blijkbaar zelfs konden voortplanten in een keiharde wereld. Je gevoel is natuurlijk niet onfeilbaar, maar het is beter dan de meeste andere richtsnoeren.