/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin:0cm;
mso-para-margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:10.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:#0400;
mso-fareast-language:#0400;
mso-bidi-language:#0400;}
De tumor is terug. Professor legde het in trage woorden uit. Zij luisterde gedwee. Hand in hand met haar vriend. Mama was er ook bij. Er volgen nog functieanalyses in februari. Daarna weefsel verwijderen. De schedel moet open. Naar de kapper voor geen haar.
Ze strijkt door haar reeds uitgedunde kapsel. We zitten met zijn vieren aan tafel. Hier valt niets te vieren. De stilte weegt loodzwaar. Onhandige grapjes. Ik doe voorzichtig mee. Kijk J. verlegen aan. Ze is 31 en ongezond gezwollen. Ze bestelt pasta Lange Trappen. Suggestie van het huis. Buiten lacht de winterzon. De Sint-Pieterskerk staat stoer en stevig in ons blikveld. God zijn tempel blijft onberoerd. Stomme gevel. Van steen en beton.
Wij eten langzaam. Gegeneerd voor onze honger. Met niks te vertellen. Ja een poging over voetbal. OHL en Genk. Ze kan er niet meer tegen. Het lawaai. De drukte. Steken aan de linkerkant. Haar lichaam wankelt soms. Of zegt dingen die ze niet meent. Of die ze meteen vergeet. Geen zelfcontrole. Morsen bij het drinken. Ze stopt halverwege de pasta. Vist nog wat stukjes paprika op. Geel en rood. Restjes geluk. Wat er overblijft van de regenboog. Van het gekleurde leven. Zoals dat vorig jaar nog was. Het nieuwe jaar maakt oud.
Nee geen koffie meer. De smaak is weg. De goesting is over. Tijd voor haar pillen. Een harde slok. Ze stapt moeizaam op. Tussen vriend en mama. Groet me. Een vlugge kus. Ze is reeds een eindje heen. Afwezig. Goeiendag aan de collega’s geeft ze in de rapte mee.
Tot nog eens lieve J. Verzorg je. Blijf te been. Leef door. Spreek. Lach. Breek niet. Maak een afspraak voor later. Kraak die tumor. Ach barst lees ik haar gedachten. Inderdaad. Praatjes.
Ik kijk hen na als ze vertrekken. De zon verblindt. Ik zie geen steek. Het beeld gaat weg. De dood rijdt mee. Ook door mij heen.