Uit het artikel voor het Schaduwparlement (Knack.be) van Jean-Marie Dedecker :
Alle christenen, moslims en joden zouden beter de helft van hun Bijbel, Koran en Thora verscheuren, omdat deze sprookjesboeken aanzetten tot ondraaglijk lichamelijk en geestelijk lijden.
Door de multiculti ’s word je al vlug als islamofoob, racist of als extreemrechts gestigmatiseerd. Het lage incasseringsvermogen van de moslims zelf bepaalde meer en meer onze tolerantiegrens.
De waarheid die men niet wil horen, wordt dan als een belediging beschouwd. Omdat in de islam elk aspect van het leven religieus geladen is, is elke verandering een bedreiging voor het hele geloof. Vandaar de overdreven gevoeligheid voor kritiek op hun geloof en levenswijze. Dit is geen teken van kracht, maar van zwakte.
Een kruiperige houding en capitulatie voor de islam wordt door de joodse filosofe Bat Ye’or dhimmitude genoemd. Het was het eeuwenlange overlevingsgedrag van joden en christenen in door moslims geregeerde staten, een overlevingsstrategie van vernedering, onderwerping en vleierij in dienstbaarheid. Vandaag is het de houding van politici, intellectuelen en christelijke geestelijken die zich verbinden met diegenen voor wie ze bang zijn of, in het beste geval, hopen hen te kunnen ontwapenen met gedienstigheid. Dergelijk vluchtgedrag laat toe dat onze maatschappij door het stof gaat voor absurde en hypocriete multiculturele dogma’s en dat onze politieke elite doof en blind blijft voor het feit dat de islam als geloof zelf aan de basis ligt van fundamentalisme en onverdraagzaamheid.
Ik weiger mee te huilen met de meute die beweert dat het fundamentalisme en de radicalisering van de jongeren voortkomt uit sociale achteruitstelling in onze contreien. Vals zelfbeklag van multiculti ’s en laffe politici om hun mislukt integratiebeleid en dhimmitudegedrag te verdoezelen. Zelfs mensen zonder papieren krijgen hier gratis onderwijs en hebben toegang tot de eerstelijnsgeneeskunde.
Europa heeft 7% van de wereldbevolking en betaalt 50% van alle sociale voorzieningen in de wereld. Wie naar hier komt heeft het altijd beter dan in zijn land van herkomst- hoe erg het hier soms ook is- en heeft recht op vrijheden en bijstand die ze nergens anders kunnen claimen. Moslimonderzoekers hebben in opdracht van de Verenigde Naties in het Arab Human Development Report 2009 vastgesteld dat 22 islamitische landen “achterblijven” in ontwikkeling en dat, op sub-Sahara-Afrika na, de Arabische landen het slechtst presteren van alle wereldregio’s op het vlak van democratie, arbeidsproductiviteit, vrijheid, gezondheidszorg en onderwijs. Analfabetisme tiert er welig.
Het rapport is pijnlijk. De welvaart is beperkt tot amper 2 procent van de Arabische bevolking, de petro-arabieren van de Golfstaten. De culturele creativiteit wordt gefnuikt door censuur en religieus fanatisme. Er worden in Griekenland vijf keer meer boeken vertaald dan in het ganse Arabische taalgebied. Een cultuur die gedomineerd wordt door een godsdienst die het tekenen, schilderen en beeldhouwen van levende wezens verbiedt, omdat dat iets aan Allahs schepping zou toevoegen kan moeilijk kunstenaars voortbrengen, en doodt de creativiteit. Laat staan dat het spotprenten tolereert.