Uit ‘Waarover men niet spreekt’ door Wim Van Rooy

Eind jaren zestig, zo schreef Hafid Bouazza, verbrandden westerse feministes en dolle mina’s hun bh’s en deze bevrijdingsoperatie werd door de linkerzijde toegejuicht. Zouden moslima’s vandaag dan ook hun hoofddoek niet in de fik kunnen steken, zo vraagt Bouazza zich af, of zouden onze linkse intellectuelen dat in een verkeerd begrepen identificatieproces blasfemisch vinden? Links was toen anti-establishment, zoals het heette, vandaag is links het establishment zelve geworden. De hele problematiek in verband met de islam is voor de linksmens blijkbaar moeilijk te begrijpen, net zoals het tijdens het interbellum voor vele intellectuelen blijkbaar niet duidelijk was welke richting het nazisme zou uitgaan.