In Frankrijk wordt het anti-semitisme gepropageerd door Edouard Drumont, journalist en politicus. In 1888 publiceerde hij La Franc Juive, die een aanzienlijk impact heeft gehad. Het boek is een perfecte synthese van het nieuwe raciale anti-semitisme. Hij hanteerde daarbij de ‘klassieke criteria’. De Ariërs zijn heldhaftig en rechtlijnig; de Joden zijn laf en hebzuchtig. Hij ging nog een stap verder, en omschreef de Jood als ‘un pou visqueux et gluant’ (een slijmerige en kleverige luis). Later zullen de nazi’s zich een dergelijk woordgebruik met volle teugen eigen maken. Voor Edouard Drumont zijn de Joden verantwoordelijk voor de val van het Ancien régime, mede door hun bondgenootschap met de revolutionairen en uiteraard met de vrijmetselaars. De nazi’s zullen van het ‘Joods-Vrijmetselaarscomplot’ een hoofdthema van hun propaganda maken. Drumont besloot dat de Joden op politiek vlak alle touwtjes van de Franse republiek en van de democratie in handen hielden.