In augustus 2003 bezoek ik een Palestijnse collega op zijn kantoor in Ramallah. Hij heeft zijn journalistieke loopbaan een tijdje in de ijskast gezet, zodat hij woordvoerder kan zijn voor de Palestijnse minister voor Binnenlandse Aangelegenheden, Muhammed Dahlan. Bij het gebruikelijke kopje sterke Arabische koffie peinzen we over de vastgelopen politieke situatie en de oorzaken ervan. Geheel onverwacht zegt deze christelijke Palestijn, Arabische journalist en politieke activist opeens iets wat ik me nu nog herinner. De opmerking staat als een weerbarstige rots in de stroom van stereotypen over het conflict in het Midden-Oosten: ‘Wij zijn het slachtoffer geworden van onze eigen propaganda. Ons probleem is dat wij zijn gaan geloven in de leugen die wij zelf in de wereld hebben geholpen.’
Deze uitspraak is mij sindsdien bijgebleven en hij laat me niet meer los.