Volgende week maandag 29 november is het precies 74 jaar geleden dat het Verdeelplan van de Verenigde Naties, gekend als VN-Resolutie 181, op 29 november 1947 werd aangenomen.
De Joden keurden het verdelingsplan voor een minuscuul Israël goed waarvoor zij zelfs het woord ‘staat’ gebruikten. Zij noemden zelfs een straat in Jeruzalem naar dat Verdeelplan “29 Novemberstraat’.
Echter de Arabieren zeiden NO tegen het plan, met alle gevolgen van dien. Het werd de aanleiding van opeenvolgende Arabische aanvalsoorlogen, terreuraanslagen, bomaanslagen, voor, tijdens en na de oprichting van de Joodse staat op 14 mei 1948.
De Onafhankelijkheidsoorlog van 1947-1949 was nog maar een indicatie van wat de strijd van de Arabieren om de vernietiging van Israël zou brengen, strijd die tot op vandaag onverminderd verder gaat.
29 november 1947 werd een belangrijke mijlpaal in de Joodse geschiedenis. Op die dag nam de Algemene Vergadering van de V.N. een resolutie aan die het plan voor de verdeling van het Britse Mandaat van Palestina tussen Joden en Arabieren goedkeurde.
Het plan werd voorgedragen door een meerderheid van het Speciale Comité van de V.N. over Palestina (UNSCOP). 33 staten stemden ten gunste van de resolutie en 13 tegen. 10 staten onthielden zich aan de stemming.
Het Comité van de V.N. was tot de conclusie gekomen dat het Britse Mandaat voor Palestina moest worden beëindigd en het grootste deel van haar leden adviseerden om op het gebied van het Mandaat Palestina een Arabische en een Joodse staat op te richten terwijl Jeruzalem zou geïnternationaliseerd worden. Een en ander zou uiteindelijk helemaal anders uitdraaien.
Op de verdeelkaart zoals die door UNSCOP werd voorgesteld kreeg de Joodse staat slechts een deel van Westelijk Palestina toegewezen.
Ondanks dit feit, accepteerden de Zionistische Organisatie en de instellingen van de Joodse gemeenschap in Eretz Yisrael het plan, omdat hiermede het Joodse volk het recht verwierf om een eigen staat op te richten en niet enkel een ‘nationaal thuis’, in feite een nogal dubbelzinnige uitdrukking zoals die in de Balfour Verklaring van 1917 door de Britten was toegezegd en in 1922 herhaald in het Mandaat voor Palestina.
De goedkeuring van de verdelingsresolutie door de Algemene Vergadering, werd uitbundig ontvangen door de Joodse gemeenschap en zij gingen met duizenden de straten op om deze gebeurtenis te vieren, alhoewel meteen ook duidelijk werd dat de Arabische staten en de Palestijnse Arabieren een permanente oorlog zouden beginnen tegen de totstandbrenging van dit plan om een Joodse staat te vestigen.
In deze video wordt het opwindende verhaal verteld van de goedkeuring van het Verdeelplan voor Palestina [Resolutie 181] door de Verenigde Naties, dat aan de basis lag van het ontstaan van de Joodse staat Israël: