Haat voor Israël is de westerse haat voor zichzelf. Wat Israëls behandeling vandaag de dag uniek maakt, is dat elke Israëlische actie onderworpen wordt aan een ongekend niveau van controle in slow motion.
Maar het verhaal van Israël en de redenen voor wat er gebeurt, wordt omvergeblazen door leugens. Israël is niet alleen een slachtoffer van islamistisch terrorisme, maar ook van een misleidend en leugenachtig verhaal dat nu algemeen wordt aanvaard als een onweerlegbare waarheid.
Joden in Europa worden eveneens in de steek gelaten. Toulouse, de Zuid-Franse stad waar islamisten drie Joodse kinderen afslachtten, is de thuisbasis van een antisemitische imam die predikt voor de vernietiging van Israël in zijn moskeeën en niemand lijkt er iets om te geven.
In veel delen van het Westen, zeker in West-Europa, zijn de Joods-christelijke waarden uitgehold, gemanipuleerd, geïsoleerd en verdampt. Cultureel verraad bloeit overal. Een verraderlijke campagne van politieke correctheid en moreel relativisme heeft onze intellectuelen, onze media, onze academia, onze politiek en onze samenleving overwonnen.
Israël is een koloniale, ‘kolonisten’ buitenpost geworden in een Midden-Oosten dat door geboorte en roeping Arabisch-Islamitisch moet blijven. Dat is de reden waarom hetzelfde Europa dat anti-Israël wordt, niet wordt bewogen door de antichristelijke vervolging in Syrië, Irak en Egypte. Ook christenen moeten de regio verlaten, alsof deze christenen het Westen herinneren aan een deel van haar identiteit.
Dit is de oorsprong van een angstaanjagende golf van anti-Joodse acties en gevoelens die we niet alleen zien in kranten, in parlementen, in boeken, op televisie, maar ook op de Europese straten. In Berlijn worden Joden nu aangevallen door Syrische migranten als ze een keppel of Davidster ontdekken. En de Duitse publieke opinie is stom en stil voor dit antisemitische monster dat opnieuw zijn hoofd weer opsteekt.
De westerse cultuur, geïdentificeerd met onderdrukking en xenofobie en imperialisme, is verdomd racistisch. De enige legitieme waarden zijn de universele postwestelijke waarden. Israël is de facto veranderd in een exclusivistische, racistische en suprematische entiteit .. “Verkozen mensen”, onderdrukking van mensen, mensen bezetten.
Dit is hoe Europa het epicentrum is geworden van een nieuwe politieke oorlog tegen Israël. In plaats van de grenzen van Israël van Gaza tot de Golan te beschouwen zoals die van de 500 miljoen Europese burgers, vecht Europa tegen de Joodse staat op zijn pleinen, in zijn machtscentra alsmede bij de Verenigde Naties. Alleen Australië en de VS stemmen thans tegen de resoluties tegen Israël. Alle Europese staten stemmen nu voor (zoals België) of onthouden zich (zoals Duitsland).
Progressieve en linkse kringen in het Westen voeren nu een campagne van ophitsing en moord tegen Israël. “Misdaden tegen de mensheid” en “opzettelijke moord op kinderen en burgers”: dit zijn nu de meest antisemitische leuzen. Israël is de eeuwige boosdoener in Europa geworden. De media tonen enkel en vrijwel onmiddellijk een repertoire van beelden van bomaanslagen en beschietingen van Gaza. Beelden van Israëlische kinderen gehurkt in een schuilkelders krijgen geen publiek.
Maar het Westen kan zichzelf niet voor de gek blijven houden. Het kan zichzelf niet redden door Israël op te offeren. De wereldwijde aanval op Israël maakt feitelijk deel uit van een bredere aanval op de morele en culturele traditie die het Westen uniek heeft gemaakt. Om deze reden is Israël vandaag de belangrijkste kwestie die het morele en politieke landschap van onze tijd bepaalt.
Antisemitisme is zelfvernietiging.
door Giulio Meotti