Tutu als het gezicht van de BDS campagne tegen Israël

De Zuid-Afrikaanse aartsbisschop Desmond Tutu is heden 26 december 2021 op 90-jarige leeftijd overleden.

Aartsbisschop Desmond Tutu, van wie zijn rol in de bestrijding van Zuid-Afrikaanse apartheid in 1984 hem de Nobelprijs voor de Vrede opleverde en hem wereldberoemd maakte, is wellicht één van de meest gerespecteerde figuren in de wereld. Barack Obama beloonde hem met de hoogste Amerikaanse onderscheiding met name de Presidentiële Medaille voor de Vrijheid. Tutu werd “een inspiratie” genoemd en vergeleken met Albert Schweitzer en Mahatma Gandhi. Wall Street Journal etiketteerde hem als de “bekendste priester van de wereld.” Tutu werd zelfs gevraagd om zijn genoom aan de wetenschap te doneren om de Afrikaanse wortels van de mensheid te ontdekken.

Met Nelson Mandela in de gevangenis, was het aan Tutu om de strijd tegen geïnstitutionaliseerde rassenonderdrukking in een geweldloze richting te sturen. Vanuit zijn kerk in gescheiden Soweto, spoorde de Tutu de heffing van economische sancties aan tegen de blanke overheid. Sedertdien is het gezicht van de Tutu het symbool van tolerantie en goedheid geworden.

Nochtans, heeft de iconische stem van de Aartsbisschop ook een niet minder populaire kwestie gevonden: de globale campagne tegen Israël en het Joodse volk. Tutu maakte publiciteit voor een oproep aan het Amerikaanse pensioenfonds van de Teachers Insurance and Annuity Association voor het doorsnijden van de vennootschapsbanden met Israëlische bedrijven. Hij hielp ook de Australische Gemeenteraad van Marrickville een boycot van goederen afkomstig uit Israël goedkeuren.

Onlangs overtuigde Tutu de Universiteit van Johannesburg ervan om haar goede relaties met de Universiteit van Ben Goerion af te breken als deel van een academische boycot tegen Israëlische instellingen, dat doet terugdenken aan donkere tijden toen Duitse universiteiten beroemde Joodse intellectuelen zoals T.W. Adorno en Albert Einstein verbanden. Aartsbisschop Tutu bevorderde ook de boycot van alle Israëlische goederen door de Amerikaanse Food Co-Cop en werd het uithangbord van de westerse promotiecampagnes voor het bevorderen van desinvestering en sancties jegens de Joodse Staat.

Vorige week steunde de Aartsbisschop een oproep voor een wapenembargo tegen Israël. In november eerstkomend zal Tutu in Cape Town de derde zitting van het anti-Israëlische Russell Tribunaal openen, een standingvolle organisatie die vorig jaar in Barcelona en Londen twee tribunalen organiseerde waarin Israël terechtstond. Tijdens deze gebeurtenis zal Tutu de opdracht hebben om te bepalen of het beleid van Israël voldoet aan de internationale wettelijke definitie van misdaad “apartheid”.

Tutu heeft ideologisch deze conceptuele muizenval van “Zionist apartheid” gebouwd, waar de Joodse kwestie zowel de kaas als het slachtoffer is. De Aartsbisschop weet perfect dat Israël beladen met het etiket van apartheid een erg eenvoudig bloedsprookje is, vermits Arabieren en Joden samen wonen en werken in Israël, terwijl ze ook samen alle openbare faciliteiten delen (ziekenhuizen, scholen, wandelgalerijen, bussen, bioscopen, parken.)

“Vergeef de nazi ‘s”
Beschuldigingen van apartheid maken tegen een staat die belangrijke acties heeft ondernomen om zwarte Joden in Afrika te redden is belachelijk. Maar de christelijke Aartsbisschop is niet geïnteresseerd in het verkondigen van de waarheid integendeel, terwijl hij actief de liquidatie van Israël promoot, creëert hij tegelijkertijd een nieuwe afschuwelijke Joodse Diaspora. Op universitaire campus in de hele wereld, in de mainstream media en in grote delen van de westerse publieke opinie, is de analogie van Tutu een zeer populaire kwestie en is de “Zionistische Apartheid” reeds het nieuwe codewoord geworden voor het kwaad van het racisme.

Dankzij Desmond Tutu werd de World Conference against Racism, die door de Verenigde Naties in Durban in 2001 werd gehouden, omgevormd naar een racistische conferentie tegen Israël. In dezelfde stad waar president Mbeki zijn feest van de overwinning over de apartheid hield, werd een ander doodvonnis uitgesproken over de Joden onder de paraplu van de Tutu en van de Verenigde Naties.

Tutu heeft de “Joodse Lobby” gedemoniseerd als te “machtig” en “angstaanjagend”, zijn toevlucht nemend tot een verachtelijke mythe die diep geworteld is in anti-Joodse stereotiepen, waardoor de Joden Washington zouden controleren. Volgens de weerzinwekkende en valse beschuldigingen van de Tutu tegen het Joodse volk, is Israël een sadistische koloniale entiteit, een verblinde vervolger van kinderen en een waanzinnige bouwer van apartheidsmuren.

Tutu verkondigde – vele jaren vóór Ahmadinejad van Iran dat zal doen – dat het Westen haar kritiek op Israël mildert omwille van het schuldgevoel over de Holocaust. Hij heeft Israël beschuldigd op te treden op een “on-christelijke” wijze. Hij klaagt voortdurend over het “Joodse monopolie op de Holocaust” en eist dat zijn slachtoffers “de nazi ’s moeten vergeven voor de Holocaust,” terwijl hij tegelijkertijd weigert het “Joodse volk” te vergeven voor het “vervolgen van anderen”.

Tutu heeft beweerd dat het Zionisme “zeer vele parallellen heeft met het racisme.” Hij vergelijkt Israël voortdurend met Hitler ’s Duitsland en de Sovjetunie onder Stalin, zeggende dat deze ook ooit “zeer machtig” waren maar uiteindelijk “in het stof beten”, net zoals wat zal gebeuren met het “foute” Israël. Tutu heeft beweerd dat de christelijke G’d aa, de zijde van ed Palestijnen staat, die hij vergelijkt met de Israëlieten toen in Egypte onder de slavernij leefden.

Tutu is ook de oorzaak van de mythologie van de “apartheidsmuur” die één van de weerzinwekkendste propagandistische manipulaties is geweest waaraan Israël ooit onder geleden heeft, omdat die gebaseerd is op het negeren van de samenhang tussen oorzaak en gevolg. Alle mensen van fatsoen weten dat Israël geen Soweto is. Maar Tutu lijkt erg op die Christelijke bisschoppen die de Eindoplossing [Endlösung] stimuleren uitgaande van het idee dat de wandelende Jood het symbool is van de verwerping van G’d van het Joodse volk.

De soutane van Aartsbisschop Desmond Tutu maskeert een lange, verachtelijke geschiedenis van afschuwelijke onverdraagzaamheid jegens het Joodse volk en jegens Israël. Onder een nieuwe vermomming [BDS] is de nazi slogan “Kauft nicht bei Juden… ” [Koop niet van Joden] terug van weg geweest.