Terwijl velen in het Westen Israël aan de kaak stelden vanwege zijn militaire aanvallen in de Gazastrook van de afgelopen week, hielden prominente Arabische schrijvers en politieke analisten de door Iran gesteunde Hamas verantwoordelijk voor het geweld en het bloedvergieten.

Deze Arabieren begrijpen klaarblijkelijk wat de anti-Israëlische activisten over de hele wereld niet zien – dat Hamas niets dan rampspoed en wanhoop heeft gebracht aan de twee miljoen Palestijnen die onder zijn heerschappij in de Gazastrook leven.

Deze Arabieren lijken ook te begrijpen dat Israël geen oorlog voert tegen de Palestijnen, maar tegen een islamistische terreurgroep waarvan het handvest openlijk oproept tot jihad (heilige oorlog) en de uitroeiing van Israël.

Deze Arabieren kunnen ook zien dat als men om de Palestijnen geeft, waarom zou men dan willen dat ze geregeerd worden door terroristen die wapenopslagplaatsen in de buurt van ziekenhuizen en scholen plaatsen en kinderen als menselijk schild gebruiken ?

Degenen die Israël veroordelen omdat het zichzelf verdedigt tegen de raket- en raketaanvallen, moeten zien wat artikel 15 van het Hamas-handvest zegt:

Op de dag dat de vijanden een deel van het moslimland in beslag nemen, wordt de jihad de individuele plicht van elke moslim. In het licht van de toe-eigening van de joden is het verplicht dat de vlag van de jihad wordt geheven.

De boodschap die de Arabische schrijvers en politieke analisten proberen te sturen naar die westerlingen die zichzelf als “pro-Palestijns” beschouwen, is: Hamas fungeert als een pion in de handen van Iran en de Moslimbroederschap in de strijd tegen Israël en het Westen.

Er is nog een andere boodschap die de Arabieren proberen te sturen naar degenen in het Westen die tegen Israël demonstreren: kritiek op Hamas maakt je niet anti-Palestijns; integendeel, Hamas verantwoordelijk houden voor het geweld en de aderlating dient in feite de belangen van de Palestijnen.

Hoe ironisch dat Arabische moslims uithalen naar Hamas terwijl Israël-haters over de hele wereld geen kwaad zien in zijn acties, inclusief het willekeurig afvuren van duizenden raketten en missiles op Israël.

“Echte sympathie met het Palestijnse volk betekent zoeken naar oplossingen voor een daadwerkelijke en praktische vrede die hun veiligheid, beveiliging en ontwikkeling garandeert”, aldus de Saoedische schrijver en onderzoeker Abdulah Bin Binjad Al Otaibi. “De oplossingen zouden ook degenen [Hamas] moeten stoppen die bereid zijn om Palestina en zijn bevolking in brand te steken.”

De terreurgroep Hamas, zei hij , “was goed voorbereid op deze oorlog door loopgraven te bouwen waarin de leden kunnen schuilen, terwijl onschuldige Palestijnen werden vermoord. Hamas speelt graag de rol van slachtoffer en vermoordt Palestijnen om Arabische, islamitische en internationale sympathie.”

Al Otaibi veroordeelde Hamas voor het vervolgen van de Palestijnen en merkte op dat de terreurgroep in 2007 een bloedige staatsgreep had gepleegd tegen de Palestijnse Autoriteit in de Gazastrook.

“Sommigen vragen zich af of dit het juiste moment is om de misdaden van Hamas te presenteren”, voegde hij eraan toe .

“Dit is precies de beste tijd om dat te doen. De lezer kan snel op internet zoeken om meer te weten te komen over de misdaden die Hamas tegen de Palestijnen heeft begaan. Hamas heeft het recht om zijn huizen met eigen handen te vernietigen, maar heeft niét het recht om de huizen van Palestijnen te vernietigen en hun bloed en het bloed van hun kinderen te minachten.

De Saoedische schrijver Abdullah Nasser Al Otaibi riep de Arabische landen op om de Palestijnen te helpen nieuwe leiders te vinden.

“Hamas en zijn beschermheren van de Moslimbroederschap geven niets om het lijden of de belangen van de Palestijnen”, schreef Al Otaibi . “Ze geven alleen om het demoniseren van degenen die tegen hen staan. Hamas zegt: laat de Palestijnen sterven ter wille van een overwinning van de Moslimbroederschap.”

Een andere Saoedische schrijver, Mishary Dhayidi, waarschuwde dat Hamas op één lijn stond met Iran en de vijanden van de Arabieren.

Dhayidi wees erop dat Hamas in verband is gebracht met de Houthi-militie in Jemen, Hezbollah, Egyptische terroristen en Qasem Soleimani, de commandant van de Iraanse Quds-strijdmacht die vorig jaar werd gedood bij een door de VS gerichte drone-aanval nabij de internationale luchthaven van Bagdad in Irak.

De Emirati-schrijver Al-Sheikh Wuldalsalek beschuldigde zowel de president van de Palestijnse Autoriteit Mahmoud Abbas als Hamas van “mensenhandel” in de Palestijnse kwestie.

“Abbas wil deze beslissing om de Palestijnse verkiezingen uit te stellen verdoezelen, zodat hij ten koste van Palestijns bloed op de presidentiële stoel kan blijven zitten”, merkte Wuldalsalek op . “Hamas streeft ernaar zijn populariteit te vergroten en de zakken van degenen die het als een verzetsbeweging zien leeg te maken door nutteloze raketten te lanceren die het meer schade toebrengen dan enig goed doen.”

Hij beschuldigde Iran en de Turkse president Recep Tayyip Erdogan van “het uitbuiten van Palestijns bloed zonder enige schaamte of geweten”.

“Een paar maanden geleden waren we erg blij met de ondertekening van de Abraham-vredesakkoorden [met Israël], waarop de mensen vertrouwen om vrede te creëren die iedereen politiek, economisch en sociaal ten goede komt”, schreef Wuldalsalek . “Maar de extremisten werken eraan om deze droom te doden. Het is triest dat sommigen hard werken voor vrede, terwijl anderen hard werken in het belang van oorlog en de voortzetting van het conflict.”

De Egyptische schrijver Khaled al-Berry stelde dat “kritiek op Hamas in het belang is van de Palestijnen, nu en morgen.”

Kritiek op Hamas, zei hij , “is een boodschap van bewustwording, voorzichtigheid en een waarschuwing over de gevolgen van zijn organisatorische en regionale banden.”

De voormalige Jordaanse minister van Informatie Saleh Al-Gholab zei dat Hamas moet kiezen tussen een Palestijnse groep of “een beweging van de Moslimbroederschap die tot Iran behoort“. Al-Gholab wees erop dat Hamas in 2007 een bloedige staatsgreep tegen de Palestijnse Autoriteit lanceerde en leden van zijn rivalen in Fatah van de daken gooide.

Ahdeya Ahmed Al Sayed, voorzitter van de Bahrain Journalists Association, schreef op Twitter:

Degenen die de terroristische milities steunen [Hamas, Moslim Broederschap, Hezbollah, Houthis en het Iraanse regime] worden beschouwd als terroristen. De Palestijnse kwestie heeft geen terroristen en mensenhandelaars nodig. De Palestijnse kwestie heeft geen verraders nodig.

In een andere tweet merkte Al Sayed op :

Hamas gebruikte de kinderen van Ismail Haniyeh, Khaled Mashaal of Ali Khamenei niet als menselijke schilden. Hamas gebruikte het Palestijnse volk [als menselijke schilden]. Schaam je om Hamas te verdedigen. Dit is een groot verraad!”

Dergelijke kritiek op Hamas en andere door Iran gesteunde terroristische groeperingen is relatief nieuw in de Arabische wereld. Uit de kritiek blijkt dat een groeiend aantal Arabieren genoeg heeft van de voortdurende inspanningen van Iran om de Arabische landen te destabiliseren met behulp van de volmachten van de mullahs in het Midden-Oosten, waaronder Hamas.

Op onverklaarbare wijze worden deze Arabische stemmen over het algemeen genegeerd door de internationale gemeenschap en de reguliere media in het Westen. Degenen die demonstreren tegen Israël en Joden in de VS, Canada en sommige Europese landen willen misschien afstemmen op wat Arabieren zelf zeggen over Hamas, Iran, Hezbollah en andere terroristische groeperingen. 

Als ze de moeite zouden nemen om te luisteren, zouden ze begrijpen dat wat veel Arabieren betreft, de echte bedreiging voor de toekomst van Arabische en moslimkinderen afkomstig is van Iran en islamitische terroristische groeperingen, en niet van Israël.