De ont-fundamentalisering van de islam

De hoofdoorzaken van de crisis van de islamitische wereld liggen niet buiten de islam, bij de Joden, het westers kolonialisme of islamofobe populisten, maar midden in de islamitische gemeenschap zelf, in de vorm van wijdverbreide rigide en intolerante geloofsopvatting die gepaard gaat met haat en geweld tegen andersdenkenden. Wat de islam nodig heeft om zich van het fundamentalisme te bevrijden, is een breedgedragen hervormingsbeweging  van binnenuit, die de misstanden in eigen kring recht in de ogen kijkt en radicaal afstand neemt van het idee van de Koran als het letterlijke woord van God dat onafhankelijk van tijd en plaats geldig is. Afstand nemen van het fundamentalisme betekent het verwerpen van de politieke aspiraties van de islam en de erkenning van het principe van de scheiding van religie en staat. De islam of enige andere religie in welke uitleg dan ook mag nooit de grondslag vormen voor een rechtssysteem, ook niet in landen waar moslims in de meerderheid zijn. Een islam, die vasthoudt aan de sharia – in welke interpretatie dan ook – als de basis voor een staatsinrichting en het rechtssysteem zal onverenigbaar met democratie en mensenrechten blijven. Een islam die de Koran, de Haddiths en de erin vastgelegde rechtsregels letterlijk neemt, zal ook nooit feministisch kunnen zijn, maar integendeel het onrecht dat moslima’s dagelijks wordt aangedaan perpetueren.