Mijn grootvader zei altijd: ‘Er is maar één manier om uit het bos te komen: stap voor stap. Wie op een steen gaat zitten peinzen, bidden, vloeken of huilen, komt niet vooruit.’
Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
Mijn grootvader zei altijd: ‘Er is maar één manier om uit het bos te komen: stap voor stap. Wie op een steen gaat zitten peinzen, bidden, vloeken of huilen, komt niet vooruit.’