Uit Doorbraak – artikel van Luckas Vander Taelen

Het is niet meer dan een fait divers. Dat zich afspeelt in Brussel. En gaat over een Franse schrijfster. Dat zijn misschien redenen te over voor de Vlaamse pers om geen aandacht te besteden aan wat er donderdagnacht gebeurde op de Foire du Livre.

Vuile fascisten!

Het bericht dat in alle Franstalige kranten stond, werd aan Vlaamse kant enkel overgenomen door de Brusselse stadskrant Bruzz. Bij de opening van de Beurs vrijdag bleek de stand van uitgeverij Ring vernield te zijn. Blijkbaar was iemand er in geslaagd om zich te laten opsluiten en tijdens de nachtelijke uren zowat de hele stand tot puin te herleiden. De dader liet een papier achter waarop in hoofdletters geschreven stond ‘Sale Fachos!’, vuile facisten dus.

Dat is wat ultralinkse activisten verwijten aan Ring. Ze probeerden vergeefs de organisatoren onder druk te zetten om de uitgeverij niet toe te laten tot de Boekenbeurs, omdat die ‘fascistisch’ zou zijn en een thuishaven voor uiterst rechtse auteurs.

Maar het was de vandaliserende indringer blijkbaar toch om één bepaalde schrijver te doen. Hij verscheurde vooral de boeken van Zineb El Rhazoui, en meer in het bijzonder haar ‘Détruire le fascisme islamique’, in het Nederlands uitgegeven als ‘Vernietig het islamitische fascisme’. Paradoxaal dat een aanvaller die blijkbaar geïnspireerd was door zelfverklaarde antifascisten een boek vernielt dat uithaalt naar het fascisme. De islamitische versie daarvan weliswaar…

Vrijgevochten vrouw

Zineb, zoals ze bekend staat, is niet de eerste de beste. Ze studeerde Engels en Arabisch aan de Sorbonne en specialiseerde zich nadien in godsdienstsociologie. Sinds 8 januari 2015 staat ze onder politiebescherming. Dat komt omdat ze een paar jaar meewerkte aan Charlie Hebdo. Ze ontsnapte aan de dood omdat ze de dag van de moorddadige aanslag in haar geboorteland Marokko was. Ze keerde dadelijk terug, maar kreeg bij de douane te horen dat ze vanaf dan dag en nacht een politionele beschermengel zou meekrijgen.

Dat is nu nog altijd zo, meer dan vier jaar later. Zineb heeft zich al die tijd bepaald niet ingehouden om het islamisme te bekritiseren dat het leven kostte van haar collega’s bij Charlie. Ze is een behoorlijk indrukwekkende verschijning, een geboren Marokkaanse die de islam als geen ander kent en zich als een onverbiddelijke tegenstander opstelt van het politiek-correcte denken dat de Parijse linkse intellectuelen blijft teisteren. Van enige provocatie is ze niet bang. Zo organiseerde ze ooit in Marokko een mensenrechten-picknick tijdens de ramadan. Niet echt een wonder dat ze niet bepaald de lieveling is van islamisten en hun vrienden die haar blijven bestoken met het voorspelbare verwijt dat ze ‘islamofoob’ is. Die tonen weinig respect voor iemand die aan de kogels van islamistische fundamentalisten is ontsnapt en die terecht enige angst koestert voor een extremistische en moorddadige vorm van een godsdienst.

Zineb is het gewoon om regelmatig met de dood bedreigd te worden op Twitter. En haar linkse tegenstanders zien in het feit dat ze haar laatste boek uitgegeven heeft bij de ‘rechtse’ uitgever Ring het bewijs dat de islamkritiek van Zineb in de eerste plaats extreemrechts bedient. Genoeg om haar in die hoek vast te spijkeren, natuurlijk zonder haar boeken gelezen te hebben.

Geen fait divers

Wie zich een idee wil vormen van Zineb en haar ideeën doet er goed aan het interview te bekijken dat ze dadelijk na de aanval op de stand van Ring aan de Brusselse Franstalige stadszender BX1 gaf. ‘Dit is het lot van iedereen die het islamisme bekritiseert: dat wil niets anders dan een intellectuele terreur installeren door boeken te verscheuren, mensen te doden en zich nadien als slachtoffer op te stellen’, zei ze en ze voegde er voor alle duidelijkheid aan toe: ‘Ik geef niet toe aan die vijand. ik heb hem leren kennen sinds mijn prilste jeugd. Nooit heeft iemand eer gehaald door boeken te vernielen.’

Zineb is een jonge, sterke vrouw die al voor vele hete vuren gestaan heeft en door weldenkend links Frankrijk wordt geridiculiseerd en als reactionair wordt uitgespuwd. Ze is vooral als onafhankelijke, ongelovige vrouw van Marokkaanse afkomst voor islamitische fundamentalisten een onaanvaardbaar symbool, dat ze graag zouden vernietigen.

Nu ging het enkel over vandalisme met materiële schade. Maar dat dit gebeurt, dat er in Brussel mensen zijn die verblind door religieus extremisme en opgehitst door extreemlinkse groupuscules het vrije denken op een gewelddadige manier willen onderdrukken, moet ons bijzonder alert maken. Ook voor de Brusselse aanslagen van 2016 waren er signalen die wezen op een oprukkend extremisme. Zij werden helaas weg gerelativeerd.

Dit is allerminst een fait divers. Het bewijst dat het extremistische fundamentalisme een ondergronds bestaan blijft leiden in Brussel. Als een boekenstand van een kritische schrijfster nu wordt vernield, dan kan het morgen veel erger zijn. Het is op zijn zachts gezegd een kwaadaardig teken aan de wand.