Ik was ook geïntrigeerd door een opmerking die Donald Trump onlangs maakte over kosmopolitisme. Hij stelde dat als je de vrijheid een dienst wilt bewijzen, je eerst je verantwoordelijkheid moet nemen voor je eigen land. Ik vind dat een correcte stelling. Al te vaak hoor je de welgestelde globetrotters opperen dat de wereld een dorp geworden is, maar ze vertikken het om voor hun eigen deur te vegen. Wat schiet het op in Davos te filosoferen over dat wereldwijde dorp als in je eigen straat de rioleringen overlopen, er kraters in de wegen zitten en de mensen elkaar lijken te mijden. Dat wereldwijde dorp, die globalisering, functioneert pas als de verschillende onderdelen hun gevoel voor eigenwaarde behouden en uitdrukken. Hoe kun je spreken van liefde voor de wereld als je geen liefde kunt opbrengen voor je eigen land, je dorp, je naasten?

Al te vaak hoor je de welgestelde globetrotters opperen dat de wereld een dorp geworden is, maar ze vertikken het om voor hun eigen deur te vegen.