Rabbi Nachman van Bratzlav hoorde tot de chassidische beweging die de tsaddik tot de centrale figuur in het leven maakte. De tsaddik kan zich in twee gedaantes manifesteren. Als een soort goeroe, wijze leraar en magiër in één, een leider van de massa die hen instrueert in de Joodse idealen. Maar de tsaddik kan ook de arme, onbekende, ogenschijnlijk onbeduidende mens op de achtergrond zijn, diegene die niemand ziet staan, van wie niemand in de gaten heeft hoe groot zijn ziel is. In het chassidisme is het geen schande om arm te zijn. ‘De Porissover (een chassidische meester) zei: als een man arm is en zachtmoedig, is het gemakkelijker voor hem om vreugdevol te zijn, want hij heeft niets wat hij kan kwijtraken en zou moeten verdedigen.’ In het chassidisme is het ook geen schande om ongeletterd te zijn. Mits je a Mentsch bent, de meer geseculariseerde Jiddische term voor tsaddik: de belichaming van al die positieve kwaliteiten die eerder zijn genoemd.