Identiteit van Israel staat buiten kijf
“Dit is de realiteit. De vraag gaat niet over de identiteit van de staat, maar wat de status van Arabische burgers daarin zal zijn”, zei Abbas. Abbas noemt zichzelf nog steeds ‘Palestijns’, maar tegelijk ook ‘een volledige burger van Israel’. Tevens was hij wel kritisch op de basiswet over de natiestaat, die enkele jaren terug werd aangenomen in de Knesset, het Israelische parlement. Abbas schuwt de samenwerking niet met partijen als Likoed en Yesh Atid, als zijn stemmers daar iets mee te winnen hebben.
“Israël is een Joodse staat. Dat is haar identiteit, haar essentie. Vanuit dat perspectief zal de staat ook zijn verdwenen als haar joodse aard wordt weggenomen. Of je het nu accepteert of niet, dat is een persoonlijke kwestie”, zei Abbas in november in een interview met de Arabisch-talige krant Kul al-Arab. “De essentiële vraag voor ons als Arabieren is wat onze status is in dit land. Punt.” Aldus Abbas.
Abbas is boegbeeld van pragmatische politiek
Mansour Abbas staat bekend om zijn pragmatische houding in de Israelische politiek. Als leider van Ra’am brak hij met de Verenigde Lijst en ging hij op eigen houtje verder. Hij staat voor een pragmatische politiek, dus indien er samengewerkt moet worden om resultaten te behalen dan doet Abbas dat. Zo wil hij de onveiligheid en armoe in de zogeheten ‘Arabische sector’ aanpakken. Daarbij schroomt hij samenwerking met de ‘zionistische partijen’ ook niet. Nog voor de verkiezingen leek het erop alsof hij zou gaan samenwerking met de Likoed, maar na de verkiezingen koos hij voor de coalitie van Yesh Atid en Yamina. Voor het eerst sinds jaren zit er dus weer een Arabische partij in de Israelische regeringscoalitie, al moest de Joodse staat wel enkele uren wachten voordat de shura (islamitische adviesraad) van Ra’am haar fiat gaf.
Met deze verklaring zet Abbas zich nog meer af tegen de andere Arabische partijen in Israel. Zij spraken schande over de woorden van Abbas en riepen nogmaals op tot een binationale staat. Ook betichten zij Abbas ervan dat hij de Palestijnse zaak te grabbel gooit door samen te werken met bijvoorbeeld Benjamin Netanyahu of Naftali Bennett. Abbas stelt juist dat door zijn politieke keuzes er nu eindelijk een functionerende regering met een begroting is en dat er na jaren iets gedaan wordt aan de problemen van de Arabische Israelis, en dat zij dat ook uiteindelijk zullen waarderen.
Zo komen er miljardeninvesteringen in de strijd tegen de criminaliteit, krijgt de infrastructuur een upgrade en komt er geld vrij voor meer onderwijs en sociale zekerheid voor de zogeheten ‘Arabische sector’. De mogelijke elektrificatie van illegale Bedoeïenen-dorpen in het zuiden van Israel zorgt wel voor spanningen tussen Ra’am en minister van Binnenlandse Zaken Ayelet Shaked.
Volgens Ralph Dekkers, correspondent voor De Telegraaf wordt Mansour Abbas stevig bedreigd en beveiligd, juist vanwege zijn pragmatische instelling.