‘Je moet het me wel zeggen, Albert, wanneer je naar buiten gaat. Dan weet ik het’.
‘Ik heb het ook gezegd’.
‘Je zegt het nooit’.
‘Jawel, heus.’
‘Ik weet niet of je ’t vergeet, of wat het is.’
‘Ik zal het voortaan zeggen.’
‘Als je het zegt, dan weet ik het, hé.’
‘Ik zal het je zeggen. Daar kun je van opaan.’
‘Maar dan vergeet ik het, hé.’
‘Ja, soms wel.’
‘Jij zegt het tegen me en dan vergeet ik het.’
‘Soms, hoor. Dat is niet erg.’
‘Maar je moet het wel tegen me zeggen.’
‘Goed. ik zal het zeggen.’
‘Dan weet ik het tenminste,’ zei ze.