Binnen onze samenleving zijn er groepen die nog wel leven volgens een sterk normerend en religieus gefundeerde broncode. De orthodoxe Joden leven als een eiland in een goddeloze zee. Aangezien ze niet proselitisch zijn en er al zeker geen anti-westerse gewelddadige strekking op nahouden, lokt hun manier van leven vooral verwondering uit. Dat ligt heel anders met de radicale islam. Zoals gezegd, is de verschijning daarvan te duiden als een reactie tegen de moderniteit. De angst slaat velen dan ook om het hart als ze zien hoe binnen deze expansieve godsdienst een radicale strekking jonge aanhangers moeiteloos lijkt te kunnen overtuigen van een normatief kader dat voor ons volstrekt onherkenbaar en irrationeel is. Vol verbijstering en afgrijzen zien we dat gewelddadig extremistische strekkingen zelfs jongeren rekruteren die in Europa zijn geboren en opgegroeid om onze samenleving te bevechten en via zelfmoordaanslagen ten gronde te richten.