Total loss
Je loopt onnozel
van het lege kastje
naar de blote muur
Je bent geen uur ge-
rust meer in je hoofd
je vraagt me om verdoving
Heb ik niet: ik kan je niks
beloven in dit ziekenoord
waar pillen …
Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
Je loopt onnozel
van het lege kastje
naar de blote muur
Je bent geen uur ge-
rust meer in je hoofd
je vraagt me om verdoving
Heb ik niet: ik kan je niks
beloven in dit ziekenoord
waar pillen …
De eindtrip smaakt
Wij samen in de woestijn
Zonder benzine
Ons verdriet is op
Zand erover
Adem stokt
naar zoetzout
in mekaar vergaan
…