Mahmoud ‘Trezeguet’ Hassan, de nieuwste aanwinst van RSC Anderlecht, verspreidde via de sociale media een foto waarop de vrouwen in het Constant Vanden Stockstadion van het beeld gewist waren. Het was een slag in het gezicht van de vele mensen die strijden tegen de discriminatie van vrouwen in moslimdictaturen, waarop de clubtop verbazend begripvol reageerde.
Darya Safai (°1975) belandde na de studentenprotesten van 1999 in Iran in de gevangenis, kwam op borgtocht vrij en vluchtte naar België. Daar haalde ze voor de tweede keer haar diploma tandarts. Nu leidt ze verschillende tandartspraktijken, in Brussel en Antwerpen, en richtte vorig jaar de actiegroep Let Iranian women enter their stadiums op, die vecht tegen discriminatie van vrouwen. Begin oktober verschijnt haar biografie “Lopen tegen de wind”.
Haar commentaar op het Trezeguet incident:
Een “ongelukkige post” noemde persverantwoordelijke David Steegen het incident. De foto werd verwijderd en Hassan biedt zijn excuses aan. Ik kan daarmee geen genoegen nemen, en ik ben niet de enige.
Talloze vrouwen en mannen hebben hun teleurstelling, verontwaardiging en zelfs walging laten blijken. Dit is geen banaal bericht dat wij nodeloos opblazen maar een harde confrontatie met een praktijk waar miljoenen vrouwen dagelijks mee geconfronteerd worden. In de Islamitische Republiek Iran worden ze niet alleen weg gecensureerd van foto’s en tv-beelden, maar uit het hele openbare leven.
We kunnen in deze tijd niet meer onverschillig blijven voor problemen die zich ver van ons bed lijken af te spelen. Vroeg of laat krijgen ze een mondiale dimensie en beïnvloeden ze ook onze maatschappij. Dat een persverantwoordelijke zo onverantwoordelijk reageert, is niet alleen een blamage voor de vrouwen in moslimlanden maar ook voor de pleitbezorgers van mensenrechten en democratische, seculiere krachten in die landen.
Ik stel de reactie van Steegen op dezelfde lijn als de relativerende verklaring van de FIVB, de internationale volleybalbond, toen in juni bleek dat de wedstrijden van de World League in Teheran nog altijd niet toegankelijk waren voor vrouwen, zoals de FIVB eerder nochtans geëist had. “De FIVB begrijpt en respecteert de situatie van de wedstrijden in Teheran. De veiligheid van het publiek is prioritair. Als sportorganisatie heeft de FIVB niet de macht om de culturele of sociale paradigma’s te dicteren.”
Een cultureel paradigma: dat is dus het schaamlapje dat de westerse landen gebruiken om de discriminatie van vrouwen goed te praten. Mahmoud Hassan is een moslim, dus we moeten maar begrip tonen. Het idee dat de onderdrukking van vrouwen een cultureel gegeven zou zijn, is inderdaad beschamend en sterkt de islamisten alleen maar in hun overtuiging. Zelfs hier, in West-Europa, wordt de religieuze, extremistische wereldvisie van de ayatollahs, de taliban en IS indirect gerespecteerd. Dat zou ons in de toekomst wel eens duur te staan kunnen komen.
De institutionele discriminatie van vrouwen is even lelijk en verwerpelijk als racisme, en moet even krachtig veroordeeld worden. Als rolmodellen als Mahmoud Hassan er zo makkelijk van afkomen, is de kans groot dat zijn attitude straks gemeengoed wordt, in het hart van Europa.