Je stapte niet je liep niet
maar je zweefde
over de treden
van het leven
aan de zee
je weende
bij de landing
in een bruin café
het vuil dat viel
en ik viel mee
Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
Je stapte niet je liep niet
maar je zweefde
over de treden
van het leven
aan de zee
je weende
bij de landing
in een bruin café
het vuil dat viel
en ik viel mee