Tenacious D is een Amerikaanse rockgroep waarvan de zanger Kyle Gass soms komisch uit de hoek probeert te komen. Onlangs verjaarde de man en hij mocht van een bandlid een wens doen op het podium. De krampachtig grappige en extreem slonzige Gass – hij leek 100 jaar te worden – riep enthousiast: “kill Trump next time”. Applaus op alle banken in de zaal, maar uit de buitenwereld kwam haast meteen een ander geluid: hun tournee die gepland was op meerdere continenten werd instant afgelast, geen enkele organisator was nog geïnteresseerd in het optreden van haatrockers. Mooi zo, het mag geen populaire sport worden om wie dan ook omwille van zijn politieke ideeën dood te wensen, of erger nog: hopen dat iemand als Donald Trump vermoord wordt.

Op 7 mei 2002 las ik in mijn ochtendkrant op de trein dat de Nederlandse socioloog en politicus Pim Fortuyn daags voordien was doodgeschoten door de extreem-linkse milieu-activist Volkert van der Graaf. In dezelfde coupé waar ik zat, bevond zich ook een jong alternatief koppel, ze waren beiden uitgedost in slobbertrui, droegen vieze sandalen met geitenwolken sokken, de kruimels van het ontbijt hingen nog in de man zijn rafelige baard en ze concurreerden met mekaar qua vettigheid van kapsel. Maar ze hadden plezier, wat was dit een fijne dag, dit was lachen hoor, want de ene zijn dood was de ander zijn hoop op hoon en haat. Zelden heb ik zulke afgrijselijke mensen van dichtbij mogen meemaken, ze hielden een geïmproviseerd mini-feestje op de trein ter gelegenheid van de moord op Pim Fortuyn. Meer dan 20 jaar later zie ik ze nog altijd lopen in Leuven, hun vuile en slordige uiterlijk staat nog steeds garant voor hun links gehandicapte ethiek.

“Dag vriend”, riep een mij vaag bekende man me onlangs toe op straat. Mijn frank viel echter niet, ik kon op die ogenschijnlijke kennis geen naam plakken. Hij hielp mij: “ik ben Koen”. Ja hallo, nu wist ik nog minder wie die kerel was, hij ging er wel vrolijk van uit dat zijn voornaam garant stond voor wereldbekendheid in Leuven. Mijn immer slimme geliefde bracht opheldering: het was de gewezen radiopresentator Koen Fillet. Hij was ook bekend geworden door zijn natte droom die hij een paar jaar geleden uitsprak in Humo: hij had Gerolf Annemans (Vlaams Belang) eens in een NMBS-station op het perron zien staan en toen was hem de aandrang bekropen om die man onder een aankomende trein te duwen. Dit is geen grap, ondanks de haha van Fillet, die man is niet alleen een omhooggevallen dorpsfilosoof onder de verwaande BV’s, maar ook een openlijke aanstoker tot zomaar doodslag of moord op mensen die zijn gedachtengoed niet delen. Ik schreef hier reeds over in een vorige column op ons blog, dat kwam blijkbaar aan zijn links correct staande oren en sindsdien ben ik zijn “vriend”. Zijn aangezicht stak bij die uitlating in de kramp van een lach die hem ter plekke bijna in stukken deed breken van huichelachtige valsheid. Ach, leer ze me kennen, dat soort wereldverbeteraars die graag willen te keer gaan met gepermitteerde agressie en geweld – met dank aan alle hedendaagse linkse en eertijdse rechtse fascisten – om hun tegenstanders te bekampen. Zo raken ze dan op het demoniserend spoor om degenen die conservatief denken “getolereerd” te mogen doden. Komisch, vinden zij dat.

Indien u meent dat ik overdrijf, dan geef ik hieronder een kleine staalkaart van gelijkaardige precedenten uit de Belgische pers: bekende koppen die opkomen voor… vermoorden.

“De moord op Pim Fortuyn gaf me geen slecht gevoel” – Chris Dusauchoit, radio- en tv-presentator, Radio 1, 27/12/2002.

“Toen het eerste vliegtuig insloeg, dacht ik: eindelijk! Ik ging een bak bier kopen, reden voor een feestje!” – Daan Stuyven (over nine eleven), muzikant, De Standaard, 11/09/2006

“De toekomstige ‘lone shooter’ die Donald Trump te grazen neemt, wens ik alvast succes” – Stijn Meuris, muzikant en journalist, Humo, 19/12/2017

“Stel, je komt Trump tegen in een donker steegje en je hebt een Colt bij je met twee kogels erin, wat doe je? Wel, ik ben er nog niet uit” – Nic Baltazar, VRT-medewerker en milieu-activist, De Morgen, 11/03/2019.

“Ik word zo woedend dat ik iedere Jood die ik tegenkom een mes door de keel wil rammen” – Herman Brusselmans, schrijver, Humo, 6/8/2024

Dit is de lugubere humor van mensen die zich intellectueel en vooral moreel superieur voelen, “moet kunnen” vindt de zich onaantastbaar wanende elite ter linkerzijde. Mag ik ter opfrissing van het morele geheugen nog even citeren uit onze column “Namennoemenblazoen” van 13 maart 2024…

Presentatrice Fien Germijns kreeg de televisie-prijs “Kastaar 2023”, een in VRT-kringen erg prestigieuze bekroning voor een mediapersoonlijkheid. Ze werd alom geprezen en gefêteerd wegens haar uitzonderlijke menselijke kwaliteiten die zij voorbeeldig en zelfs excellent ten toon spreidde in de radio- en televisievijver. Geen enkele van de aanwezige TV-bobo’s, noch van de talrijk geïnviteerde BV’s of andere coryfeeën van het lichte glitterlandschap wilde zich op het hypercorrecte feestje nog het volgende herinneren: een beschamende uitspraak van Germijns in haar bekroonde jaar 2023. Op de sociale media kraamde madam Kastaar uit: je hebt natuurlijk altijd uitzonderingen, zoals Tom Van Grieken of Dries Van Langenhove, maar de meeste politici zijn ook maar mensen. Als dit geen perfect voorbeeld is van ontmenselijking… dan ben ik geen gids geweest in het museum van de Holocaust. Maar de VRT gaf geen kick, niks kritiek. Integendeel, de dame werd gelauwerd, op algemeen applaus onthaald. Niemand kwam op het idee om haar, ter fatsoenlijke heropvoeding, naar Kazerne Dossin te sturen. Wie zijn gedacht links draagt, is onverslaanbaar.

Een van de kernthema’s van de links-liberale politiek en haar sympathisanten is: niet polariseren. Helaas, het is telkens net uit dat kamp dat de oorlogstaal tegenover de rechterzijde weerklinkt. Zelfs het pure geweld wordt niet geschuwd, één voorbeeld: toen Filip De Winter (Vlaams Belang) zijn boek “Omvolking” vorig jaar in Leuven (Kessel-lo) kwam voorstellen, stonden de knokploegen van de Anti-fa’s (de anti-fascisten notabene!) klaar om op de man te kloppen, en inderdaad, Filip De Winter heeft daar slaag gekregen. Onze regimepers heeft daar niet het minste woordje van schande over gesproken of geschreven. Ik gok in dit verband op de waarschijnlijke mening van Fien (de linkse trien) Germijns: De Winter is immers geen mens, naar makkelijke analogie met Van Grieken en Vanlangenhoven.

Ik denk dat we met deze vormen van bijna gelegitimeerde haat in de voorfase gaan versukkelen van een burgeroorlog. De zelf benoemde fatsoensrakkers van goedkoop links poken de polarisatie zodanig op dat mensen van gedegen conservatieve en rechts-traditionele huize zich zullen gaan verschansen en nog slechts vanuit een defensief kunnen reageren: vechten tot de laatste snik voor het behoud van wat goed en waardevol is in onze samenleving, met respect voor onze beschavingsgeschiedenis. Als we het (te) vrije woord en de (te) vranke daad laten aan de Westerse zelfhaters, dan zal het op een dag te laat zijn, en ook: dag welvaart!

Als uitsmijter haal ik graag nog eens twee zogezegd zotte politci aan, president Orban van Hongarije en kandidaat-president Trump van Amerika. Bij alle twee is er soms een vijs los, akkoord, en ze zijn/waren beiden nogal drastisch in hun beleidsdaden, wel vaak met gunstige gevolgen voor hun bevolking en nog meer dank van hun kiezerspubliek. Door welk feit (Orban) en welke bereidheid (Trump) lieten zij zich de voorbije tijd opmerken? Wel, president Orban trok op de tweede dag van Hongarije’s voorzitterschap van de Europese Unie naar zowel Oekraïne als Rusland om er vredesbesprekingen proberen op te starten. Kandidaat-president Trump van zijn kant beloofde plechtig en stellig dat de hoogste prioriteit in zijn buitenlandpolitiek als president zal zijn om de oorlog tussen Oekraïne en Rusland trachten te beëindigen. Het zijn twee politieke topmannen die door onze linkse pers graag worden voorgesteld als een rechts gevaar, als echte oorlogsstokers… Tja.

Ter linkerzijde is men zo fanatiek dat men de splinter in andermans oog (graag!) ziet, maar niet de balk in de eigen oogkassen. Hun gewilde blindheid dreigt ons aller pijn te worden. Ze rollen de rode loper uit voor het ganse arsenaal van dwazigheden verkondigd door de fantasten van woke en de agressieve klimaatfanatici, ze stellen hun hoop op de destructieve communisten en ze onthalen met open armen de terreur van islam, maar… alle malheuren komen van rechts, dat zeggen ze toch. Wat erg. Hoog tijd voor verzet, eer de pret van onze vrije samenleving volledig gekelderd wordt. Ik woon liever op een fris loftje dan in een donkere… schuilkelder.