Nathalie en ikzelf wisselen mekaar de laatste weken af in grieperigheid, correctie, eigenlijk gaat het om een verschijnsel dat ons al een paar maanden teistert, en het herhaalt zich ieder jaar. Steeds weer heeft een van ons beiden last van een hardnekkige neus- en kopvalling, worden we geplaagd door keelpijn of ontstoken sinussen, hoesten we ganser dagen – ’s nachts nog meer – er komt blijkbaar geen eind aan dat net niet zwaar ziek zijn, maar toch wel altijd niet echt kerngezond blijven. Het is telkens weer kantje boordje: om beurten – of soms tegelijkertijd – lopen we er bleek en pips of ziekjes en minstens snotterend bij. Raar toch, vroeger waren wij alletwee constant in topconditie, tot voor (ongeveer) 2020 overkwam het ons hoogstens twee dagen per jaar dat de gezondheid het liet afweten. Het is een bizar fenomeen dat we bij nog andere mensen horen, de luchtwegen zijn kwetsbaarder geworden, de longen rapper aangetast, de algemene conditie is wat achteruit gebold. Het gaat om geen ernstig ziek zijn, maar het betreft eerder de sneller optredende kwaaltjes die steeds richting lichte of zware griep evolueren. In gans onze omgeving wordt dit bevestigd, ook door onze talrijke vrienden uit de danswereld, mensen die intens bewegen dus, het lijkt alsof er permanent een virus is dat ons belaagt en bedreigt.
Wij zijn bij ons thuis de laatste tijd tot intensieve zelfstudie aangaande dit ziektesyndroom overgegaan, wij dachten dieper na, lazen veel medische en wetenschappelijke uitgaven en keken naar gespecialiseerde documentaires op Youtube. Stilleksaan werd ons van alle kanten bevestigd wat wij zelf al lange tijd vermoed hadden: corona heeft ons deze miserie aangedaan, niet zozeer Covid 19, maar wel de vaccins, de inentingen die we lieten zetten, in ons geval: twee keer plus dan die booster er bovenop. De nacht na die laatste infiltratie is Nathalie op een niet te stillen manier rillerig ziek geweest, het scheelde echt niet veel of ik was met haar naar spoed moeten vertrekken. Als leken zeggen wij dan: welke rommel hebben ze in ons lijf gespoten en hoe lang en in welke mate zijn wij belogen en bedrogen geweest door de experts (de topvirologen) die op TV de vedette zijn komen spelen? Ze hadden het Rijk opeens voor zich alleen, een plots (en op sommige momenten) zelfs vrolijk monopolie, want de politiek had het laten afweten, Maggie De Block was de eerste om – én als arts én als minister van Gezondheid – veilig in haar eigen kot te blijven: de kop-in-kas verschansing. Als brave onderdanen die hun burgerplicht niet wilden ontlopen, gingen wij gewillig mee in allerlei richtlijnen – nee, het waren staatsbevelen – die nu één voor één in vraag worden gesteld op het gebied van hun nut en efficiëntie: mondmaskerade, anderhalve meter afstand, samenscholingsverbod, dwingende QR-codes, sluiten van handelszaken, scholen dicht enzovoort.
Artsen en wetenschappers die hiertegen reeds in de beginfase protesteerden werden monddood gemaakt en sommigen van hen zelfs gebroodroofd, het waren onwelvallige concurrenten voor hun collega’s die in de media het hoogste woord mochten voeren en ons met de grootste doemscenario’s mochten opzadelen: omhooggevallen TV-gasten – ziekelijke dokters-narcisten zoals Marc Van Ranst – vergaten dat ze in beginsel geneesheer waren. Ze vonden het immers zoveel plezanter om BV te spelen, de rode loper te bewandelen richting van de populaire avondjournaals, tussendoor zaten ze comfortabel in het middagnieuws, schreven ze dik betaalde columns, twitterden ze zich te pletter en wisten ze op den duur de weg niet meer naar hun labo of kabinet. Dat was de bittere realiteit in die jaren 2020 en 2021, wij waren tegen beter weten in zo volgzaam dat… onze gezondheid er nu nog onder lijdt. Het proces van de kwade arts Van Ranst & zijn dwaze kompanen zal pas binnen zoveel jaar gemaakt worden, de schade die ze aangericht hebben zou wel eens onoverzichtelijk kunnen zijn. Dit is echt geen goedkope voorspelling, want kijk naar wat onlangs in Amerika gebeurde: Joe Biden gaf op de laatste dag van zijn presidentschap nog preventief gerechtelijke gratie aan dokter Fauci, de medische oppergoeroe uit zijn directe omgeving die even stringente corona-maatregelen had voorgestaan als bij ons de kliek rond Van Ranst (deze laatste noemde Fauci: mijn goeie vriend). Het is dus duidelijk: ook in Amerika ziet men de bui hangen, dat ganse Covid-beleid zal nog berecht en beslecht worden voor het tribunaal, zonder een van de hoofddaders daar, die man is intussen immuun verklaard, helaas.
De anti-vaxxers bij ons werden haast als criminelen behandeld, wie opkwam voor de fundamentele burgervrijheden, riskeerde van opgesloten te worden, niet in zijn eigen kot maar in het cachot. Toch waren er moedige mensen die in opstand bleven komen, die hun nek durfden uitsteken, die een fuck you vinger opstaken naar het regime en zijn slippendragers, die de experten te kakken zetten met tegenexpertises en wetenschappelijk onderbouwde kritiek. Een van de koppige en eigengereide voorlopers in deze tegenbeweging was cineast en schrijver Alain Grootaers, broer van Walter, zanger van popgroep De Kreuners. De felle rebel Alain interviewde samen met zijn toenmalige echtgenote Jakobien Huisman zes controversiële wetenschappers die regelrecht tegen de Covid-maatregelen durfden in te gaan, sommigen van hen kostte het hun baan, anderen werden minstens tijdelijk op een zijspoor gezet. De interviewreeks is in zes afleveringen gratis op Youtube te bekijken, het is een productie van Tegenwind TV. De volgende dappere mannen mochten gedurende een dik uurtje hun zegje doen: Sam Brokken (docent gezondheidsleer), Matthias Desmet (klinisch psycholoog), Lieven Annemans (gezondheids-en welzijnseconoom), Theo Schetters (vaccinoloog), Maurice De Hondt (statisticus) en Paul De Hert (privacy specialist). Het bewijsmateriaal dat deze mensen aanbrengen is verpletterend: hier in België werd een volkomen verkeerd corona-beleid gevoerd, de gevolgen voor onze gezondheid zitten er nu pas aan te komen – zie ook ons geval – de vaccins waren misschien wel een vergif.
Het werkstuk van Grootaers en Huisman, plus regisseur Mark Sanders, werd in onze regimepers nergens op applaus onthaald. Toen de makers hun documentaire in 2022 indienden om mee te dingen naar de prestigieuze Ultimas Prijs, een initiatief van de Vlaamse regering, werd Tegenwind door de jury zelfs even uit competitie genomen, wegens te tegendraads en misschien te staatsgevaarlijk voor het links-liberale beleid en hun vedetten-dokters: de experten-koppen, met als opperhoofd Marc Van Ranst, naast viroloog ook twitteroloog. Maar gerechtigheid geschiedde, onder massale druk vanuit de sociale media werd Tegenwind terug in de wedstrijd gebracht en… won met grote voorsprong de publieksprijs. Bij de VRT en zijn woke-linkse filialen werd er geweend en getandenknarst, dat kleine Alainke Grootaers en zijn grote aanhang hadden hen – de ontegensprekelijk morele betweters – een hak gezet.
Ondertussen heeft Alain Grootaers de lijn van zijn creatieve controverse doorgetrokken en mede dankzij een toenemende schare volgers is hij onverdroten en hardnekkig doorgegaan op de ingeslagen weg: via het kanaal van Youtube heeft hij zijn Tegenwind TV verder ontwikkeld en leverde hij spraakmakende gesprekken af met onder andere de flamboyante (contra corona) klokkenluider professor Pierre Capel, een eminent immunoloog, en Dr. Erwin Annys, een gelaats- en halschirurg die eveneens zijn “witte ridder” sporen verdiende in zijn verzet tegen het Covid-beleid van de mediageile TV-experten. De succesdocumentaire Tegenwind werd eveneens in boekvorm uitgebracht, de tweede druk raakt momenteel vlot uitverkocht.
Nathaliefje en ik kijken, lezen en analyseren dus rustig verder. We kunnen nu met de dag gezonder worden, want we voelen ons mentaal beter met behulp van deze nieuw ontdekte wetenschappers, die men voor ons vakkundig had weggeborgen. “Meten is weten” expliqueren deze medische tegenbewegers, dat blijkt uit al hun cijfers, statistieken en berekeningen. Tja, wij werden het slachtoffer van artsen-machtspotentaten. Maar er is beterschap op komst, dat besef “meten” wij ons aan door steeds meer te leren en bijgevolg te “weten”. Wij behoren tot het volk dat zijn veronderstelde domheid en zijn voorbije onmondigheid heeft opgeheven.