Hoe wetenschap de wereld redt

(…) Cynthia streeft dan misschien naar een goede samenwerking van robot en mens, maar wat gebeurt er als één helft van die samenwerking (de mens) relatief steeds meer weg heeft van de dorpsgek? Dat wordt ‘singulariteit’ genoemd – het moment waarop het genereren van nieuwe kennis (door middel van een versmelting van mensachtige talenten zoals verbeelding, nieuwsgierigheid en creativiteit met de rekenkracht van een machine) de snelheid aanneemt van een raket bij de lancering. Wanneer dat moment aanbreekt, zit er volgens de profeten van de singulariteit (met name Ray Kurzweil) maar één ding op: we moeten samengaan met onze machines.

If you can’t beat ‘em, join ‘em