Het jaar 2022 was van een uitstekend gehalte. Wij slaagden er in om net voor de jaarafsluiting volledig te verkassen van de Mechelse regio naar de Leuvense. Met onze kleine familie bestrijken we nu een mini-territorium in de gewezen Tobbackstede.
We verkozen weliswaar nonkel Lowie boven zijn verbasterdeerde neefje Mo, maar als de smalle burgervader ons niet in de weg loopt, willen wij hem tolereren. Wij doen niet moeilijk, zeker niet na ons multi-turbulente jaar waarin mensen, firma’s en fantasten ons het leven zuur maakten. Mijn joyeuse vrouw en ikzelf voelen ons niettemin gelouterd, onze diverse werven zijn nagenoeg volledig uitgebouwd, het laatste puin is geruimd, de vrede en de vreugde zijn stevig geïnstalleerd. Het bindmiddel was de liefde.
De allerbeste tip voor wie het niet ziet zitten!

2022 was een schitterend jaar. Het ving aan met een ideologisch conflict in Kazerne Dossin, waar ik zes jaar als gids fungeerde.
Tot diepe voldoening van een groot publiek, maar meer en meer tot misnoegdheid van een overwegend linkse en politiek correcte directie. De kaderleden waren niet aangetast door corona, maar besmet met woke. In hun agenda’s stonden slachtofferschap, racisme, kolonialisme, diversiteit en multiculturalisme principieel bovenaan. Er was geen plaats voor gidsen die centrum-rechtser dachten en voor weerbaarheid opkwamen, voor verzet tegen cultuurrelativisme en Westerse zelfhaat. Zodus: ik moest mijn plaats kennen, dat was richting uitgang. Ik heb geen greintje spijt van mijn hoogstpersoonlijke opstelling, mijn geliefde bood bovendien troost. Ze zei dat ik mijn tijd te ver vooruit was geweest. Voor wie hieraan twijfelt, lees de column Dossindessin van 27/02/2022.

2022 was een schitterend jaar. Wij zaten verstrengeld in drie dossiers van bouwkundige aard, de verkoop van een huis inbegrepen. We leerden een wereld van malafide mannen en madammen kennen, we wisten opeens hoe elk woord kan gebroken worden, hoe geen enkele afspraak uiteindelijk standhoudt, hoe een belofte steeds maar om te lachen is. We kunnen er een boek over schrijven, met de blunders van bouwheren, de leugens van immo-kantoren en het bedrog van aannemers. Het is een perfide biotoop van dikke stroop smeren bij de klandizie en geld opstrijken voor verborgen gebreken. Men probeerde ons te pluimen terwijl wij er bij stonden, ze verkochten elke bluts met nog een buil er bovenop. Ik had enkel als verweer mijn vrank bakkes, maar mijn geliefde toonde dat haar polyvalente vakkundigheid even weergaloos is als haar schoonheid. Met de plannen in de hand floot zij de bandido’s terug, zij hertekende schema’s van technische oplichters en verbeterde zowel de notaris als de architect die ons de les wilden spellen. Na de loodzware dracht van (afgerond) negen maanden werden onze drie kindjes geboren, de dossiers zijn gezond gefinaliseerd. Van de pruttelende tegenpartijen ligt er nu een paar klungelaars serieus in de lappenmand. Dat is ons probleem niet. Onze les in eerlijkheid kan dienen als gratis voorbeeld voor al wie de immomarkt verziekt.

2022 was een schitterend jaar. Ik werd in Brussel overvallen door een bende bruin gespuis. Leden van de mocro maffia rukten mijn gouden kettinkje af, met hangertje waarop de vingerafdruk van mijn overleden zoon. De spoorwegpolitie deed nadien geen enkele poging tot onderzoek. De camerabeelden werden op geen enkel moment nagetrokken. De perfecte persoonsbeschrijving die ik van de dader(s) gaf werd volstrekt genegeerd. Het dossier werd geklasseerd zonder gevolg, wegens dader(s) onbekend. Zo werkt dat bij een moreel-pervers parket. Ik heb de zaak voorgelegd aan het Comité P, mijn klacht werd geregistreerd en zal onderzocht worden.

2022 was een schitterend jaar. Ik was, omwille van het psychiatrisch profiel van mijn schoondochter, genoodzaakt het bezoekrecht aan mijn kleindochtertjes via de Familierechtbank af te dwingen. Ik werd ter zitting niet bepaald op een rode loper onthaald, zie mijn  stuk Zedengewetenloos van 30/11/2022. Het vonnis werd geveld op 20 december, de tegenpartij werd er via hun advocaat dezelfde dag van in kennis gesteld. Ik hield ter plekke mijn eigen fervent pleidooi, daarom moet ik nu nog wachten tot het de administratie van het gerecht behaagt om mij van de uitslag te berichten. Dat zal met de nationale post geschieden, ergens in de loop van het nieuwe jaar. Een grootvader, die reeds zijn zoon en enig kind verloor, mag zelfs op geen bureaucratische clementie rekenen. Advocaten (hoe chiquer en duurder, hoe grager gezien op het tribunaal) krijgen voorrang op het gewone volk. Dat is niet bepaald een humane afhandeling, maar wel significant voor een arm  land met lamentabele instanties. Elke evenwaardigheid is hier zoek, ik verwacht zelfs niks dat goed is, mijn voordeel zit er niet aan te komen. Ik vloek soms, maar berust al op voorhand.
Mijn kleinkindjes zijn overgeleverd aan een zotte familieclan, vol sociaal gestoorden. Ze zijn in handen van de amorele burgerij.

2022 was een schitterend jaar, omdat Nathalie en ik voor het leven bij mekaar zijn. Daar kan de wrede buitenwereld niet tegen op. Werkelijk alles werd op diverse terreinen uit de kast gehaald om ons onderuit te krijgen. Maar hier zijn we en hier staan we, als straffe blijvers, pal en paraat, met pen en penseel. Maar vooral met grenzeloze liefde voor elkaar. Met ons getweeën kunnen wij gelukkig deze jungle-strijd aan.

Vanuit een dubbele hemel op het negende, permanent samen onder het wolkendak, denkend op goed gevoel door één en hetzelfde strak verenigd hart. We torsen onze tragiek van zonen en vieren de liefde.
We zijn (schizofreen) tevreden met het beste wat we onszelf bieden. 


Onze bijzondere dank voor alle lezers, volgers, inbrekers, spionnen en sympathisanten op de sociale media. Wees allen welkom!