Mijn ogen liggen zwaar
op mijn hoofd
als externe bollen
volle lucht die duwt
en druk die perst
naar een depressie
ik verzet me
met wat drank en
pillen god zij dank
terwijl ik denk
aan jou de nacht-
blik wankel
stilte wist en wast
te zat herinnering
de bodem zag ik
in het glas
het zwalpend graf