‘Dat extremisten het steeds meer voor het zeggen krijgen in Israël, is bijzonder betreurenswaardig maar helaas perfect verklaarbaar’, schrijft Luckas Vander Taelen. ‘Steeds meer wordt het bestaan van de staat door steeds fanatiekere tegenstanders in vraag gesteld.

Als de conversatie tijdens een gezellig etentje onder vrienden wat uitgedoofd is, volstaat het de naam van Israël te laten vallen om de vlam meteen weer in de pan te doen slaan. Het lijkt wel of iedereen een mening heeft over Israël en het meteen overlaadt met alle zonden van, inderdaad, Israël. Burgeroorlogen, slachtpartijen of genocides in andere delen van de wereld krijgen nauwelijks een fragment van de aandacht die elke opflakkering van het conflict in het Midden-Oosten krijgt. Niet te verwonderen : het aantal buitenlandse verslaggevers per vierkante meter in Israël moet zowat het hoogste in de wereld zijn.

Zal ik meteen maar zeggen dat ook ik vind dat Israël maar beter snel de bezette gebieden zou verlaten en de kolonies opdoeken? En dat ik Netanyahou niet meteen de grootste staatsman van de Israëlische geschiedenis vind? Want als ik dat niet elke tien minuten herhaal tijdens een discussie, word ik meteen gebrandmerkt als zionist, overigens een woord dat antisemieten gebruiken om niet beschuldigd te worden van antisemitisme.

Dat merk je meteen als het over Israël gaat: hoe gemakkelijk een discussie over een regionaal conflict afglijdt naar heftige stellingnames over de macht van de Joden. En voor je het weet, heeft iemand het er over hoe de Joodse lobby alles controleert. Het begint met Israël en het eindigt met een Joodse samenzwering om de wereldmacht, zoals dat nauwkeurig beschreven is in de “Protocollen van de Wijzen van Zion”, een misselijke antisemitische vervalsing van meer dan een eeuw geleden, die evenwel in heel de Arabische wereld nog voor echt wordt aanzien en vrij te verkrijgen is…

Dat extremisten het steeds meer voor het zeggen krijgen in Israël, is bijzonder betreurenswaardig maar helaas perfect verklaarbaar. Want steeds meer wordt het bestaan van de staat door steeds fanatiekere tegenstanders in vraag gesteld. Omar Barghout, de leider van BDS , een wereldwijde actiegroep die oproept tot een harde boycot van Israël, verklaarde meermaals dat niet de bevrijding van de bezette gebieden het einddoel is. Het gaat voor hem over het bestaan van de “zionistische entiteit”die hij weg wil uit het Midden-Oosten. Geen onderhandelingen dus, gewoon opkrassen en deel worden van Groot-Palestina. Dat kan voor niet één Israëlische Jood een optie zijn, gezien het virulent antisemitisme dat in zowat alle Arabische landen heerst.

En dat antisemitisme wordt zorgvuldig gecultiveerd: in Gaza zendt Hamas-TV kinderprogramma’s uit waarin kleuters vertellen dat ze later “politieman willen worden om de Joden te kunnen doodschieten”. En het is niet moeilijk om op Youtube hallucinante uitspraken te vinden over de vermeende ware aard van de Joden. Vorig jaar verklaarde een leider van Hamas zonder verpinken dat de Israëlische soldaten vooral kinderen neerschoten om hun bloed te vermengen in de deeg voor hun matses, Joodse broodjes. Khaled Al-Mughrabi, een vooraanstaande sjeik die islamitische les geeft in de Al-Aqsa moskee herhaalde deze stuitende onzin in mei dit jaar en ging voor een groot gehoor minutenlang door met de meest waanzinnig beschuldigingen: de Joden drinken graag bloed van kinderen om het eeuwig leven te krijgen en de holocaust was de straf van God daarvoor. De Joden waren natuurlijk ook verantwoordelijk voor 9/11 en de duivel is één van hun goden. Groteske wartaal, maar Palestijnse jongeren krijgen dit van jongs af zo vaak te horen, dat ze het zijn gaan geloven.

Daarom is het zo jammer dat Benjamin Nethanyahu zich vorige week zo vergaloppeerde door de oorsprong van de Holocaust niet bij Hitler maar bij de Groot-Mufti van Jerusalem te leggen. Daarmee wou hij de diepgewortelde Arabisch Jodenhaat aantonen. Hij had beter een speech van de sjeik van de Al-Aqsa moskee integraal voorgelezen. Dan hadden onze media het misschien eindelijk eens gehad over dat het soort antisemitische onzin dat de geesten in Palestina vergiftigt…