Passage uit de Jonge Leeuwen – Irwin Shaw (1913-1984)

Michael sloot zijn ogen. Iemand moest mij een brief schrijven, dacht hij, om mij te laten begrijpen wat ik doormaak. De laatste maand was boordevol nieuwe ervaringen van zo’n rijke verscheidenheid geweest dat hij voelde dat hij jaren zou nodig hebben ze te schiften, te classificeren en de betekenis ervan te doorgronden. Er was ergens, voelde hij, in al die verwarring van de beschieting, met mitrailleurs uit vliegtuigen en het maken van gevangenen en het veroveren van stellingen en steden en het door elkaar geslingerd worden in stoffige konvooien in de hete Franse zomer – er school ergens in het wuiven van handen en de kussen van meisjes en het schieten uit verdekte opstellingen en in al dat platbranden een diepe en eeuwigdurende betekenis. Uit deze maand van gejubel, verrijzenis en dood, voelde hij, had een mens de kracht moeten kunnen putten op te stijgen met een sleutel, de sleutel tot het raadsel van oorlog en onderdrukking, een sleutel om de betekenis van Europa en Amerika te ontcijferen.