China houdt een miljoen Oeigoeren vast in kampen terwijl de wereld alleen naar Israël kijkt

Om onduidelijke redenen (uit pure Jodenhaat misschien?) kijken de Westerse wereld en in het bijzonder de lidstaten van de Europese Unie bijzonder argwanend en met een vergrootglas naar de binnenlandse situatie in Israël en zijn beleid ten aanzien van de Palestijnen.

Israël wordt als gevolg van die Europese bemoeizucht systematisch geboycot en gesanctioneerd als er ook maar ergens in Israël tussen de zee en de rivier een Palestijn een appelflauwte krijgt of een verdacht kuchje laat.

Los daarvan kijkt het Europese blok verveeld en ietwat schaapachtig toe naar wat er in China gebeurt en waar de Chinese Communistische Partij (CCP) een waar schrikbewind voert met meer dan een miljoen Oeigoeren en andere moslims die worden vervolgd, opgepakt en opgesloten worden in interneringskampen.

Hier geen sancties voor China, geen boycots, geen Free Gaza Flottieljes, geen veroordelingen en zeker geen VN-Resoluties. Dat soort maatregelen wordt enkel voorbehouden voor Israël. 

Helemaal van de pot gerucht kwam dan het bericht dat China per 1 april 2020 werd benoemd tot lid van een panel van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties, waar het een sleutelrol zal spelen bij het kiezen van de mensenrechtenonderzoekers van de wereldorganisatie.

Dit met inbegrip van het uitzenden van waarnemers wereldwijd op het gebied van vrijheid van meningsuiting, gezondheid, gedwongen verdwijningen en willekeurige detentie – in een beweging die heeft geleid tot protest van internationale mensenrechtenactivisten. Wie verwacht dat China waarnemers gaat uitsturen naar Oeigoeren kampen in eigen land is eraan voor de moeite.

Hillel Neuer, uitvoerend directeur van UN Watch, een niet-gouvernementele mensenrechtenorganisatie, zei hierover:

Het onderdrukkende en onmenselijke regime van China toestaan ​​de wereldrechercheurs te kiezen op het gebied van vrijheid van meningsuiting, willekeurige detentie en gedwongen verdwijningen is als een pyromaan tot brandweercommandant van de stad maken.

UN Watch is een in Genève gevestigde organisatie die de VN-Mensenrechtenraad met 47 landen nauwlettend volgt, en een leider die zich bij de VN uitspreekt voor slachtoffers in China.

Hillel Neuer:

Het is absurd en immoreel voor de VN om de onderdrukkende regering van China een sleutelrol te geven bij het selecteren van functionarissen die internationale mensenrechtennormen vormgeven en rapporteren over schendingen wereldwijd.

China’s benoeming tot de invloedrijke Consultatieve Groep van de UNHRC, die slechts uit vijf landen bestaat, werd aangekondigd in een brief die Oman woensdag namens de Aziatische Groep aan de UNHRC heeft gestuurd, en bevestigd door een kennisgeving op de website van het VN-mensenrechtenbureau.

Door lid te worden van het UNHRC-panel, zal China in staat zijn om het komende jaar invloed uit te oefenen op de selectie van ten minste 17 VN-mandaathouders voor mensenrechten, bekend als speciale procedures, die onderzoek doen naar, toezicht houden op en openbaar rapporteren over specifieke landssituaties of over Thematische kwesties in alle delen van de wereld, zoals vrijheid van meningsuiting en religie.

China zal kandidaten helpen onderzoeken voor de cruciale VN-mensenrechtenposten – als voorzitter van de interviewprocessen voor ten minste vijf van de mandaten – en helpen beslissen wie voor benoeming wordt aanbevolen. In de meeste gevallen benoemt de raadsvoorzitter de experts die zijn geselecteerd door het 5-landenpanel.

Een miljoen Oeigoeren in 380 interneringskampen
De benoeming van China komt ondanks het feit dat algemeen wordt aangenomen dat de regering in Peking grove en systematische schendingen van de mensenrechten pleegt, die de 1,3 miljard mensen treffen.

China heeft ca. 380 interneringskampen gebouwd in de regio Xinjiang en de bouw van tientallen is de afgelopen twee jaar voortgezet, zelfs toen de Chinese autoriteiten zeiden dat hun ‘heropvoedingssysteem’ aan het afbouwen was, heeft een Australische denktank ontdekt.

De Xinjiang-heropvoedingskampen, door de Chinese regering officieel Beroepsonderwijs en Trainingscentra genoemd, zijn interneringskampen die worden beheerd door de regering van de Xinjiang Uygur Autonome Regio en haar CCP-comité.

Human Rights Watch heeft aangetoond dat ze sinds 2017 worden gebruikt om ruim een miljoen Oeigoeren en andere moslims te indoctrineren als onderdeel van een ‘volksoorlog tegen terreur’, een beleid dat in 2014 werd aangekondigd door de Chinese Communistische Partij (CCP).

De kampen werden opgericht onder het bewind van de CCP-secretaris-generaal Xi Jinping en worden geleid door de secretaris van het CCP-comité, Chen Quanguo. Deze kampen worden naar verluidt buiten het rechtssysteem geëxploiteerd; veel Oeigoeren zijn naar verluidt zonder proces geïnterneerd en er is geen aanklacht tegen hen ingediend (in administratieve detentie gehouden).

Peking houdt vol dat er geen mensenrechtenschendingen zijn in Xinjiang. De Chinese autoriteiten ontkenden aanvankelijk het bestaan ​​van interneringskampen, maar beschreven ze later als beroepsopleidings- en heropvoedingsprogramma’s die gericht zijn op het verlichten van armoede en het tegengaan van terroristische dreigingen.

Vorig jaar beweerde een hoge functionaris dat de meeste mensen die in kampen werden vastgehouden, ‘teruggekeerd waren naar de samenleving’. China heeft journalisten, mensenrechtenorganisaties of diplomaten echter geen onafhankelijke toegang tot de kampen gegeven, en bezoekers van de regio worden zwaar bewaakt.

De meeste informatie over de kampen, en een bredere overheidscampagne tegen moslimminderheden in de regio, is afkomstig van overlevenden die naar het buitenland zijn gevlucht, gelekte Chinese overheidsdocumenten en satellietbeelden die de locatie en het bestaan ​​van kampen hebben bevestigd.

Mensen zijn het doelwit van ‘overtredingen’ die zo triviaal zijn als het bezitten van een Koran, of zich onthouden van het eten van varkensvlees. De gerapporteerde misstanden omvatten gedetailleerde willekeurige detenties, foltering en medische verwaarlozing in de detentiekampen en gedwongen geboortebeperking.