Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
Want ook al gaat het om vrouwen die zich weinig aantrekkelijk in die slachtofferpositie blijven manoeuvreren, tegelijk moest ik denken: dit kan alleen maar komen uit hoofden van mensen die veel denken en hard voelen, en die regelmatig worstelen met …
“Heb ik je al eens over de spanning van tegengestelde krachten verteld?” vraagt hij.
De spanning van tegengestelde krachten?
“Het leven is een reeks krachten die je heen en weer trekken. Jij wilt het ene doen, maar je wordt verplicht …
“Ik heb laatst een mooi verhaaltje gehoord,” zegt Morrie. Hij doet zijn ogen even dicht en ik wacht.
“Goed. Het verhaal gaat over een golfje, dat voortdobbert in de oceaan en het geweldig naar zijn zin heeft. Het geniet van …
4 september 2010: Gemis is een monster. Iets wat zeer doet, moet heel diep en ver gaan voor je het kunt afwerpen, of een plek geven. Opeens is het genoeg, en dan trek je een streep en ga je verder. …
Onzalig is de nagedachtenis
aan jou als bloesemvrouw
nadat je bloed vergaarde
in je handen en je hart
Dat van de lente barstte
doorging met te breken
tot het krakend stopte
met de regelmaat van kloppen
Nu zie ik …
Precies een jaar geleden
brak ons leven als een tak
niet zwaar genoeg om last
van twee te dragen
Jij viel dieper dan het gras
in groene smaak van dood
Je werd gekraakt en
bloter afgestroopt
in een …
je zakt weer verder weg
in schimmigheid en dingen
die ik niet begrijp zoals
daar zijn: je sprak me
van een zinkend schip en
volk dat stond te springen
was het soms de boot Titanic
botsend in je hoofd als …
Mijn ogen liggen zwaar
op mijn hoofd
als externe bollen
volle lucht die duwt
en druk die perst
naar een depressie
ik verzet me
met wat drank en
pillen god zij dank
terwijl ik denk
aan jou de nacht-…
Je rukt aan alle teugels
van je ongeluk
je strekt met stress (ik waak
en ik verbied de vlucht)
je vleugels van verlangen
om nu neer te storten
vliegen en genieten wil je
opgaan in de luchtstroom…
De tijd heelt alle wonden
dat geloof ik
amper twee seconden
tijd is altijd heden
nooit voorbij of morgen
tijd is pijnlijk droef vandaag
de toekomst oogt nog mooi
als het bedrog van mijn oase…