Ik wou stoppen met mijn verhalen over die eertijdse erotische strapatsen in Baalrode, maar de plaatselijke lezers zijn blijkbaar onverzadigbaar, ze vragen om meer. Ik krijg dan ook een pak tips binnen, van onvoorstelbaar pikant tot ongehoord gortig, ik kan mijn ogen niet geloven als ik al die seksuele buitensporigheden doorneem. Ik dacht dat mijn geboortedorpje symbool stond voor katholieke geborgenheid en familiale samenhorigheid onder de kerktoren, voor onschuldig amusement zoals bij uitstek de kuise Zingende Familie Roltrap ons dat bood, zie mijn stukje van 17/8 (ondertussen opgenomen in ’t Vlaams Liedboek – editie 2023).
Nee hoor, het was daar één grote vogelarij, vooral achter de schermen en in andermans nest. Niet dat ik er retroactief beschaamd over ben, mijn aandeel was bescheiden, ik heb later eerder Leuven besmeurd. Maar het is wel ontluisterend dat er zovele decennia gezwegen werd, daarom kan ik niet anders dan ingaan op wat er langs alle kanten in mijn oren wordt gefluisterd. U weet misschien dat ik nog bij de politie ben geweest, het is dat soort deontologie dat mij nog parten speelt, wij mochten geen enkel misdrijf verzwijgen. Dus moet ik spreken, in casu schrijven, om de schijnheiligheid uit die kleine regio te jagen en de schoonheid te etaleren, inclusief die van mensen met te weinig kleren aan, op de verkeerde momenten en in het foute gezelschap, over hongerige jongens, begerige mannen en geile vrouwen.
Zo kreeg ik weet van het intieme leven van de geheimzinnige Gysèle, een jongvolwassen vrouw die inwoonde bij wat wij de patriarch van Baalrode noemden. Die man was naar lokale normen een notabele, zeg maar een dorpse aristocraat, naar diens doen en laten werden geen vragen gesteld. Hij woonde in een imposant herenhuis pal in het centrum van de gemeente en schone Gisèle woonde bij hem in. Hun leeftijdsverschil was plusminus een halve eeuw, afgerond naar onder. Niemand wist officieel wat hun onderlinge verhouding was. Niemand stelde zich daar ook vragen over, dat moest gerespecteerd worden als een erkend taboe. Volgens ons moeder was Gysèle de oppas van de patriarch, dat woord verstond ik niet, ik associeerde het met opgepast (altijd bevorderlijk voor wat erotische spanning). Dat deed mijn fantasie werken, te meer daar mijn vader een andere versie gaf: Gysèle was waarschijnlijk de meid voor alle werk. Nóg interessanter. Volgens de mama van Joske (zie Josephine, dat lekker stuk uit mijn column van 12/10) was het een concubine. Ik kende enkel turbo en zelfs turbine, daar kon ik me wel iets bij voorstellen, qua seksuele taferelen aan een opgedreven tempo dus. Probleem bleef wel de leeftijd van de patriarch, tja, zoals ik die man soms zag schudden en beven op het dorpsplein, was dat dan voor of na de schuldig begane feiten? Ik kon er geen vat op krijgen, maar ik was zo nieuwsgierig dat de voorkant van mijn gat ervan kriebelde. En ik was niet de enige, want mijn beste maten, den Doddel en valse Vos, stelden zich dezelfde intieme vragen.
Plots was er een spelbreekster. Een blond meisje, met wie ik wekelijks oefende in het praktiseren van mogelijke aanrakingen ter voorbereiding van wederzijds jodelen, sloeg de bodem uit onze erotische hoogspanning betreffende Gysèle. Het is zijn dochter, zei ze, de patriarch is gewoon haar hoogbejaarde papa. Klote toch, dat leek ons een te huiselijk en vooral te kuis scenario. Dat was ook buiten de expertise van den Doddel gerekend, zijn geniale tegenzet: waarom spreekt zij dan Frans met haar vader en antwoordt hij haar in het Vlaams? Want zo was het wel, Gysèle sprak geen gebenedijd woord Nederlands. Zo behielden wij onze hoop op een mogelijke vervoering, wij werkten liever mee aan het zwoele mysterie. Maar er moest dringend een ontknoping komen, onze jongensnood was immers hoog.
Weer was het den Doddel die het initiatief nam. Voor de finale doorbraak bedacht hij een halve inbraak. Hij voorzag een sluipweg in het duister, we gingen onze lusten volgen langs de tuin die naar het huis van de patriarch leidde.
Zo kwamen we uit bij het brede keukenraam dat uitbundig helverlicht een joyeuse inkijk bood op de binnenkant bij Gysèle. Daar stond ze jong en blozend te pronken met haar trotse borsten die uit een dun negligeetje puilden. Jeetje toch, zoveel schoonheid godverdomme. Wij plakten met onze geile koppen tegen dat bedampte glas, de hitte kroop vanuit onze filmende ogen naar onze witte onderbroekjes. Ik zweer het, ik ben er nog steeds zeker van, op een gegeven moment knipoogde Gisèle, naar de tuin der lusten waarvan zij de onrust waarnam, zij zoog drie seconden onze blikken op. De hemel ging open, een onweer barstte los, donder en bliksem over ons heen, niks deerde ons.
Wij zagen een halve decolleté en twee slappe lintjes die langs een schouder dwarrelden. Gysèle schudde nog eens wild met haar losse haar en smeet een been op het aanrecht om een dij te strelen. Yes, dit was seks!
We zijn nog een paar keer teruggeweest, telkens hetzelfde tafereel. Gysèle etaleerde zich relax en gewillig, bereid tot wat voorzichtig opvrijen. De opwinding zat langs beide kanten, maar het bleef een stomme film, er was geen vastgelegd script, geen afgesproken tekst, we zwegen en we zwolgen. Daarbij, we spraken ook geen woord Frans, we deden enkel teken met onze handen, onze vingers krabden op dat harde glas, van verlangen naar meer. We smeekten la Gysèle in beklemmende stilte om zich beetje bij beetje verder te ontkleden. Maar zij zag ons zogezegd niet zitten, officieel was dit een non-vertoning. Zij leidde ons om de tuin, en toch maar doorgaan, met ons van binnen naar buiten op te geilen.
Nogmaals, de meeste eer bleef naar den Doddel gaan. Hij heeft uiteindelijk het stilzwijgen doorbroken. Op zekere avond beukte hij, ongeduldig en wild van lust, op het verhitte raam.
Hij riep onstuimig: Gysèle, wij willen uw tieten zien. Het wonder is toen geschied, het doek viel, de lintjes gingen af en het dunne nachtkleedje begaf het. Tien seconden, daarna doofden de lichten. Was de achterdochtige patriarch opgedoken of een gezant met hete koorts (van de kerk en de pastoor) die deze zonde torpedeerde? Ik kan er geen zinnig woord over zeggen, meer nog, ik was er zelfs niet bij aanwezig die ultieme keer. Het valse kameraadje Vos had mij uit de selectie geweerd door verkeerde seksuele informatie mee te delen. (Die jongen is later het verkeerde pad opgeraakt, bij de compleet aseksuele communisten). Het bleek volgens zijn proletarische kansberekening dat de plaatsen aan het venster te eng bemeten waren. Ik was blijkbaar te groot geschapen voor mijn jonge leeftijd. Het zijn onnozele details die ik later van den Doddel ontving, zij kregen wél een plotse zaadextase dankzij Gysèle. Ik haalde de schade in bij de rest van mijn mamzellen.
Ach, aangebrande grappen en grollen uit het erotische bolwerk Baalrode. Gysèle maakte er integraal deel van uit. Prachtig toch, zo’n onverstaanbaar Franstalige met Vlaamse maten die mee de universele taal spraken van aantrekken en uittrekken, van altijd weer klaarkomen met steeds dat variabel materiaal aan fantasie.