De voetbalwedstrijd België-Israël, voorzien op 6 september 2024, kan niet doorgaan in Brussel, volgens de politieke uitleg omwille van te hoge werkdruk op de politie. Dit lijkt me nogal een krakkemikkig excuus, want er zijn in onze hoofdstad ongeveer 7.000 lokale politieagenten beschikbaar, zonder de reserve-eenheid van de Federale Politie mee te tellen. Deze laatste is bovendien nog extra opgeleid voor gespecialiseerde ordehandhaving, zelfs in de woeligste omstandigheden en op het moeilijkste terrein, ik kan het weten want ik maakte er deel van uit.
Met inzet van het ganse contingent aan sproeiwagens kan een stad als Brussel, hoe turbulent de situatie ook is en hoe gewelddadig de manifestanten zich ook gedragen, moeiteloos worden schoongeveegd, met de hulp van het leger als het moet. Waar knelt dan het schoentje voor een metropool die zich zo graag beroemt op haar kosmopolitisme en iedereen welkom heet, zoals leve onze allochtonen, asielzoekers en vluchtelingen allerhande, behalve uiteraard de… Joden.
Onze betweterige wereldverbeteraars schimpen ook graag op hun landgenoten, de gewone volkse Vlamingen, gespuis keer terug naar uw dorpen, klonk het vorig jaar uit de mond van de Brusselse liberale minister Sven Gatz bij een vreedzame manifestatie van kopstukken en militanten van het Vlaams Belang. De jaren ’30 zijn terug, wordt er dan luid gescandeerd, er is een toenemende dreiging van extreemrechts, zie de nazi’s, weerklinkt het. Ik kom tot dezelfde conclusie, maar vanuit de complete tegenrichting, de ideologische gelijkenis met de vooroorlogse jaren is de volgende: Juden raus / Joden buiten. Meer concreet: Israëlische voetballers worden hier geweerd, om het nog duidelijker te maken: de moslimstem bepaalt het Brussels beleid, hun jongeren zouden vanuit hun oeverloze leegheid en hun destructieve verveling wel eens kwaad kunnen worden, lees: de stad proberen af te breken, zoals ze dat al zo vaak deden bij de eindejaarsfeesten en erger nog tijdens het wereldkampioenschap voetbal 2023 in Qatar. Maar hola jong, dat is slechts gewelddadigheid vanuit hun kansarmoede en hun sociale achterstelling, excuseren onze linkse politici en hun rode sympathisanten steeds deze jonge bandieten en vandalen, bijna voltallig van Noord-Afrikaanse origine. Het is echter puur uit paniek en schrik voor deze stadsterreur dat Joodse sportmensen hier het deksel op hun neus krijgen. Deze politieke besmetting – noem het gerust discriminatie en waarom geen racisme – breidt zich uit naar andere steden, om te beginnen het academische Leuven, met zijn zo geroemde vrijheid van denken en zijn onbezoedeld (?) recht op vrije meningsuiting, ook hier klinkt hetzelfde beschamende liedje: Joden niet welkom, geen plaats voor die wedstrijd van België tegen Israël.
Onze moslimlinkse en rood bevlogen burgervader Mohamed Ridouani stelt in een officieel communiqué dat de stad de veiligheid niet kan garanderen. Als voetbalkenner denk ik dan direct aan eventuele harde kernen van supporters bij ons of bij Israël. Maar neen, geen van beide landen heeft ook maar in het minst de reputatie van het voetbalkot af te breken. Er zijn zeker geen verhalen bekend van dronken Israëli’s die een spoor van vernieling door een stad trekken bij een voetbalwedstrijd. Dus er is meer aan de hand, er is immers een reëel spookbeeld dat heerst, er zijn brutale demonen van geweld die paraat staan, dat is de olifant in de kamer die niemand vanuit de hyperpolitieke correctheid nog durft te benoemen:
de Brusselse jongeren!
Ze zouden niet alleen in hun helle-oord lelijk kunnen huishouden, maar meer nog, ze zouden durven afzakken naar Leuven om daar hun duivels te ontbinden. Wat zegt dan een stad die fier is op haar geschiedenis, op haar beschaving en haar cultuur: vade retro Satan / ga heen Satan, we weren die “kinderen” van Allah met onze sterke krachten van de politie. In een gezonde democratie wordt er dan ingezet op weerbaarheid, om onze normen en waarden te verdedigen, zo reageert niet het stadsbestuur van Leuven. Mister Mo steekt als eerste zijn broek af en de andere stappen gedwee mee uit hun pamper, allen met de woke billen bloot, het voorspelbare geweld van Noord-Afrikaanse en moslimgetinte aard wordt geweerd met een overgave op voorhand. Waarmee een grote universiteitsstad zich in zijn beleid toch zo klein kan maken. Onze morele schoonheid en onze Vlaamse volksethiek worden overboord gegooid.
Ik besef ook dat de commotie rond de oorlog van Israël tegen het terroristische regime van Hamas op Gaza meespeelt, maar zelfs als de verontwaardiging over die oorlog voor een stuk legitiem is, wordt ze evengoed misbruikt en opgefokt tot irreële proporties. Progressieve partijen, zowel in Brussel als in Leuven, zijn uit ideologische armoede op zoek naar de islamitische stem. Maar lopen we niet het risico om met zulke tactische en strategische opstelling – populistische lafheid en politiek verraad – aan de vooravond van onze Westerse beschavingsondergang te staan? Toch nog even vermelden dat onze (van afkomst Marokkaanse) burgervader vorig jaar massaal kaarsjes heeft laten branden in het stadscentrum ter ere van de Palestijnse slachtoffers in de oorlog op Gaza. Hij was wel vergeten om de Joodse mensen te herdenken die in de slachtpartij (door Hamas) van 7/10 waren gevallen. Er was op het Leuvense Ladeuzeplein geen spoor van de weerloze Israëli’s die de keel waren overgesneden, meermaals verkracht, zwaar gefolterd of als gijzelaars werden meegenomen.
Ik breng u ter kennis dat wij hier in ons land, en bij uitbreiding in het Westen, de laatste decennia al ontelbaar veel keren zijn verwittigd door de Mossad (Israëlische inlichtingendienst) van nakende bomaanslagen door jihadi’s of moslimfundamentalisten.
Ik weet zoiets nog vanuit mijn werk bij de Politie. Normaal mag dit niet aan de grote klok worden gehangen om “de burgers niet te verontrusten”. Ik doe het nu toch, uit hoger belang. Weet ook dat Israëlische wetenschappers de grootste uitvinders ter wereld zijn (mét patenten) van geneeskundige therapieën en hoog gespecialiseerde medicatie. Op het Leuvense Gasthuisberg is men zich daar zeer goed van bewust, die Joodse vorsers helpen hier mensenlevens redden. In schrille contradictie met de islam die alles verlamt. Hallo Mo?
Dit jaar komt de Paus op bezoek in Leuven ter gelegenheid van 600 jaar Universiteit. Bij een van zulke voorgaande bezoeken heb ik als politie-officier mogen meewerken aan de voorbereiding inzake alle veiligheidsaspecten. Om slechts een paar voorbeelden te geven van wat dat kan behelzen: naast de maximale inzet van alle politiemanschappen uit de regio Brussel en Leuven werd er ook aan de kleinste details gedacht, zoals scherpschutters voorzien op de daken en alle rioolputjes plus openbare brievenbussen van de Post dichtmaken voor het mogelijke gevaar van bommen enzovoort. Het zal dit jaar niet anders zijn, we staan als stad voor een gigantische uitdaging, besluit burgemeester Ridouani nu al, maar voegde hij er apetrots aan toe: we gaan hierin slagen, zowel vanuit de politiek als vanuit de politie staan we sterk, wij gaan die klus klaren, wij hebben die expertise zowel qua beleid als qua veiligheid. Allemaal goed en wel, beste mister Mo, maar voor een voetbalmatchke durft ge uw nek niet uitsteken. Bang als ge zijt voor de aanhangers van Allah…