Een vrouw tracht me een paar keer te benaderen via messenger. Ze doet dat poeslief, alsof alles vergeven en vergeten is. Ze heeft het grote geluk in de liefde gevonden, beweert ze. Lees: ze kan nu verder zonder mij te claimen. Dat deed ze een decennium geleden gedurende anderhalf jaar erg expliciet, ik corrigeer mezelf: ze ageerde in het spectrum tussen agressief en hysterisch. Volgens het strafrecht ging het om een misdrijf: stalking of belaging,
door woorden en daden, met inbegrip van bedreiging met aanranding, verminking en zelfs doodslag
(die ze ging laten uitvoeren door haar obscure mannetjes). Ik bezit de berichten nog.

Initieel lag de fout bij mij, ik was een vriendschap aangegaan met haar die zij voor een liefdesrelatie hield. Ik had misschien verkeerde signalen gegeven, was op het slechte pad geraakt, de weg effe verloren in haar bed, stommerik dat ik was.
Het geschiedde allemaal na het debacle met Maggie (zie vorige column).
Maar ik had me snel herpakt, klare wijn geschonken, de zaken afgelijnd, kameraadschap geboden in plaats van een zondig tijdverdrijf.
Toen ontplofte dat klotenwijf, de feeks ontpopte zich tot de heks van Kessel-lo.
Ze begon me dag en nacht te bestoken, ze wou me mordicus terug, zo niet levend dan maar dood desnoods. Dat leek mijn lot. Ik heb me hier op mijn eentje tegen verweerd, zonder de minste assistentie van politie of parket. Mijn dossier had de laagste prioriteit, ik was zelf commissaris en ik mocht blijkbaar mijn eigen boontjes doppen. De stalkster heeft me evenwel niet klein gekregen.
Ik werd net geen lijk. Maar ik weet sindsdien dat ik extra op mijn hoede moet zijn voor wat zich aandient als ogenschijnlijk sympathiek en lief, op die omfloerst zwoele manier.

Mijn schone geliefde is het beste gerief tegen elke externe verleiding. Zij is mijn mooiste lijfwacht. Met haar grote bekoorlijkheid aan mijn zijde ben ik perfect monogaam geworden. Zij mag mij graag belagen, dat is pas een zaligheid!

Als ik er nog even op terugkijk, kan ik nu erkennen dat ik me te pletter verveelde met de stalkster. Zij was enkel een uiterlijk, en in die tijd al fameus bijgewerkt: gecorrigeerd gezicht en gelifte tieten, jong gespoten met botox en vooral een koppel valse ogen boven een aangepaste neus en een nepmond volgepropt met klatertanden, klaar om te bijten als ik haar geile aandrang wilde mijden. Ze leek de gefabriceerde mix tussen een wit gekloonde negerin en een plastieken barbiepop. Maar ik was er wel ingetrapt, dikke mea culpa dus.

Op een slome zondagnamiddag was ik bij haar te gast, in dat imposante landhuis, op het hoogste punt van onze regio. Schitterend uitzicht, maar nihil perspectief met die opgedirkte vrouw. Ze was zoals steeds gekleed in haar blinkend klatergoud en sleepte meters kettingen en armbanden mee. Wat nu gedaan, trachtte ze de pijnlijke stilte te verbreken, misschien een tripje maken? Jawel, antwoordde ik afwezig, we gaan naar de seksclub. Haha, mislukte grap, maar nee hoor, die begon meteen in te pakken: sexy lingerie, pikante speeltjes, zelfs een zweepje en twee maskers, hallo?!? Zo gezegd, zo uitgevoerd. In de auto googelde ze met haar smartphone een bestemming en ik reed op haar aangeven naar een… parenclub.

Miljaarde, ben ik me daar verschoten. Stalkster liet me daar alle kanten van die aangebrande zaak zien. Ik keek letterlijk de ogen uit mijn kop, dat wil zeggen:
ik kwam zelf tot niks. Het was madam die het initiatief nam, met… andere madammen nog wel. Dat werd daar een lesbisch potje rollebollen van jewelste.
Ik kreeg nogal waar voor mijn geld, dat was me daar een hitsig schouwspel, een van bil gaan tussen gelijkgezinden, met trossen wiebelende borsten en opgestapelde konten, op mekaar geplakte monden en soms geplette tepels, met open benen en overal die spleten, opengesperd en afgelikt met begerige tongen en door vingers na- en natgestreeld.
Ik was in het Sodom en Gomorra van de lesbische liefde terechtgekomen.

Stalkster verklaarde achteraf dat zij ook van vrouwen hield, wat volgens haar geen afbreuk deed aan haar trouw ten opzichte van mij. Ik vond dat een haast hilarische uitspraak. Het bevrijdde me ook van een gewetenszaak.
Ik kon voor mezelf versneld uit haar leven verdwijnen, zij was blijkbaar ijverig multiseksueel. Tegelijkertijd was mijn begeerte gezakt van bijna niks naar ver onder nul. Ik liet haar rustig achter en zodus begon… de nachtmerrie.
(Ik heb de akelige acties van dat spook reeds besproken op ons blog in het verhaal Nadette van 23 maart 2020).

Maar de smaak van de parenclubs had ik wel even te pakken. Wat me nog tegenhield, was het prijskaartje.
Daar vond ik snel een oplossing voor. Ik ging me laten betalen voor dat genot. Zonder van mijn politiefunctie misbruik te maken plande ik een controle-uitstap naar zo’n hete keet. Ik had vernomen dat er ergens in het Waasland bewakingsagenten dienst deden op de warme werkvloer van zo’n zaak. Dat mocht ik checken, jawel!

Met een ploegje zakten wij af naar die zwoele handel. Het klopte, overal bewakers met officiële badge én in werktenue die op het bloot bedrijvige volkje stonden toe te kijken. Die gasten vertrokken geen spier van hun gezicht, allen met een strakke pokerface, enkel de speer in hun broek bougeerde (veronderstelde ik, op basis van mijn ervaring in het vak). Het was een hallucinant zicht, het zuiverste Belgisch surrealisme, er werd gebeukt en geneukt onder de ogen van de politie en veiligheidsmensen. Het strafste van al: dit was een perfect legitiem gebeuren.
Hier vierden (zo te zien) leuke mensen gezellig de vrije liefde, dit waren vrolijke libertijnen die ons galant hun gat toekeerden, zich niet geneerden voor hun kreunen, zuchten en orgasmes, de ene climax volgde op de andere. Het was de hoogste piek in mijn professionele loopbaan, gratis genot om te noteren in mijn politie-agenda. Ik stelde geen proces-verbaal op want er werd volstrekt legaal gevogeld.  Einde van een heet verhaal, exit van de kijkseks tijdens de werkuren. Hoe het privé verder verliep is mijn geheim, voor u een mysterie.

Ik zal dit relaas opgetogen vervolgen zodra ik verneem dat stalkster overleden is. Een ongeluk is rap gebeurd. Bijvoorbeeld een collectieve climax in de parenclub, twee of meer madammen die te samen hevig exploderen.
Eén begeeft.