Artikel uit Doorbraak.be – 18 maart 2018

‘Joden hebben horentjes’

Wat mij nog het meeste gestoord heeft aan dat hele Vismooil’n gedoe is de zoveelste bevestiging van hetgeen wij allen weten, namelijk dat er in Aalst en elders in die stereotypen gedacht wordt over joden. Of zoals Ludo Abicht schrijft: ‘…de algemeen aanvaarde voorstelling van joden als rijk’.

Nog in 1982 toen ik studeerde aan de RUG (nu UGent) zei een studente tegen mij: ‘Ben jij joods? Mijn grootmoeder zei altijd: Joden hebben horentjes op hun voorhoofd.’

Jaren geleden bleven de ouderen in de synagoge tegen mij hardnekkig herhalen: ‘Doe geen moeite, ze haten ons sowieso.’ En nu ben ik zelf ‘oud’ aan het worden en schrijf ik deze bijdrage. Is dit nu later?

Nog in de jaren tachtig zei een bevriende niet joodse student: ‘Wanneer ik in de cafés hier in Antwerpen zo al hoor wat er over jullie gezegd wordt, dan geef ik jullie nog geen vijf jaar meer hier in ’t Stad.’  We zijn inmiddels zowat veertig jaar later en nog zijn we hier. Zou hij zich van enkele decennia vergist hebben? Wat maakt een halve eeuw uit in onze geschiedenis?

Stereotypes en complotten

Eeuwen antisemitische indoctrinatie door de kerk en georkestreerde haatcampagnes door de plaatselijke machthebbers gevolgd door willekeurige moordpartijen wis je niet zo maar uit. Hatelijke stereotypering van joden met alle fabeltjes van dien behoort tot het collectief onbewuste van iedere Europeaan. De door het joodse volk zeer duur betaalde goodwill verworven met de Shoa is inmiddels versneld gesmolten als sneeuw voor een antisemitische zon. Het staat niet meer in de boeken.

Antisemitisme, tja. Wie al enige jaren tegen het leven aanschurkt heeft inmiddels al enkele confrontaties gehad met het feit dat menselijk gedrag niet altijd zuiver op de graat is, niet altijd ethisch en moreel verantwoord, niet altijd zonder een hoek af. Wel, joden zijn niet immuun voor menselijk gedrag.

Stand up

Tien dagen geleden heb ik opgetreden in een Antwerps café waar stand-up comedians (echte en in spe) hun materiaal komen uittesten. Ik klom met mijn keppeltje op het podium en opende met: ‘Dit is toch wel een heel zware week voor mij, ik heb begin van de week een paar dagen lang op zo’n praalwagen in Aalst staan wuiven en nu moet ik hier optreden…’

Na mij trad een Nederlander op. Zijn act was opgebouwd rond het feit dat hij biseksueel bleek te zijn. Hij vertelde dat hem was opgevallen hoe de homo-gemeenschap daar heel afkerig tegenover stond. Dit begreep hij niet. Het was zoiets als zouden de joden die zo ontzettend geleden hadden onder de Duitsers nu op hun beurt een ander volk gaan onderdrukken… Uit de zaal steeg spontaan enthousiast gejuich en oorverdovend applaus op waar ik heel stil van werd.

Bravo linkse media en Vranckxisten voor jullie hardnekkig, eenzijdige berichtgeving, missie geslaagd! Gefeliciteerd Jean-Marie Dedecker, puik werk geleverd! Sinds jaar en dag gebruikt hij bewust nazi-terminologie zoals ‘concentratiekampen’ en ‘Endlösung’ in bijdragen over de Palestijnse kwestie. Wat heeft de burgemeester van Middelkerke überhaupt te maken met die kwestie? En zoveel andere journalisten met hem. Van waar die bijna aan het ziekelijke grenzende obsessie met Israël? Schrijft hij ook over andere conflicten? Berichten diezelfde journalisten ook over andere, veel ergere mistoestanden waar ook ter wereld?

Zwart-wit

In gesprekken met niet-joden valt mij telkens op hoe weinig kennis ze hebben over Israël en de situatie ter plaatse. Hun kennis beperkt zich meestal tot het in den treure door de media opgelepelde zwart-wit verhaal: joden (Israël) stoute agressor, Palestijnen brave slachtoffers. Velen vernemen met verbazing dat er in Israël ook Arabieren wonen met Israëlische staatsburgerschap.

  1. Zetelen er Arabieren in het Israëlische parlement? (Ja, 17).
  2. Wonen er Arabieren in Israël met Israëlisch staatsburgerschap? (Ja, 1.837.000; 21% van de bevolking).
  3. Studeren er Arabieren op Israëlische universiteiten? (Ja, 47.000 in 2017)

Weetje: De Israëlische regering heeft 88 miljoen dollar gespendeerd in de periode 2012-2016 om Arabische studenten in het land beter te integreren in het hoger onderwijs met een stijging van 26.000 tot 47.000 tot gevolg. Door het grote succes wordt dit programma verlengd tot 2022 en het budget opgetrokken tot 294 miljoen dollar (zie je wel, joden zijn stinkend rijk!).

Weetje: De Arabische rechter Salim Joubran was (tot augustus 2017) vice-president van het Israëlisch Hooggerechtshof en één van de drie opperrechters die de gewezen president van Israël Moshe Katsav veroordeelde tot 7 jaar gevangenis voor verkrachting en seksueel misbruik.

GAZA

Tot dusver enkele weetjes over de ‘nazi-apartheidsstaat Israël’. Ja, Israël is een apartheidsstaat. Het is apart van al haar omringende landen in het Midden-Oosten, met name is het de enige democratie aldaar. Werkelijk een apart verhaal. En ja, zo lang men vanuit Gaza (nota bene na éénzijdige terugtrekking van Israël) raketten blijft afvuren op de Israëlische burgerbevolking, raketten en wapens stockeert in ziekenhuizen, oproept tot haat en terreur en kinderen met de paplepel leert dat Israël niet bestaat, dat men zoveel mogelijk joden moet vermoorden en dat sterven als shahid (zelfmoordenaar) het hoogst bereikbare is, mag Gaza zich verwachten aan een harde aanpak van het Israëlisch leger met alle betreurenswaardige en onvermijdelijke excessen eigen aan een oorlog.

Toch wel ironisch: als kleine jongen kreeg ik in Antwerpen bijna dagelijks op weg van en naar school te horen: ‘Voile jood, ga naar Israël!’ En diegenen die dit advies hebben opgevolgd krijgen nu te horen: ‘Vuile jood, ga daar weg of maak plaats voor Hamas die je de zee wil indrijven!’ Beide slagzinnen ruw samengevat: ‘Vuile jood, ga terug naar je echte thuis, de gaskamer!’

Aalsters klimaat

In zijn briljante essay Writing about Jews uit 1963, schrijft Philip Roth: ‘The solution is not to convince people to like Jews so as not to want to kill them, it is to let them know that they can not kill them even if they despise them.’

Wanneer spijbelt de jeugd eens voor een beter samenlevingsklimaat? Wat baat het een wereld te hebben met minder CO2-uitstoot wanneer er tegelijk via de sociale media meer racisme-uitstoot is? Voor alle politici begaan met de medemens: er is werk aan de winkel. Ik pleit voor het streng bestraffen voor al wie haatboodschappen verspreid via de sociale media. Nultolerantie voor al wie op sociale media oproept tot discriminatie op basis van geloof of huidskleur. Onbegonnen werk?

Waar een politieke wil is, is een weg.

 

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *