Passage uit “Een verhaal van liefde en duisternis” (Amos OZ)

Tjernichovski kwam altijd de salon binnenstormen, flamboyant maar verlegen, hartstochtelijk en tegelijkertijd voorzichtig, hartveroverend, ontroerend in zijn kinderlijke onschuld, kwetsbaar als een vlinder, maar ook links en rechts kwetsend, beledigend, zonder dat hij het in de gaten had.
Soms kwam hij ook zo treurig binnen, en dat maakte dat elke vrouw hem wilde verwennen. Elke vrouw! Oud, jong, vrij, getrouwd, mooi, niet mooi, iedereen had een soort geheime wens om hem te verwennen. Die kracht beat hij! En hij wist zelf niet eens dat hij dat geheim bezat – als hij dat had geweten, dan had het natuurlijk nooit die uitwerking op ons gehad.