In de Joodse traditie is er een woord voor de-schepping-die-goed-is-zoals-ze-is: Gan Eden, de Tuin van Eden, het paradijs. In het paradijs hoef je niet te werken, in het paradijs is-wat-is. De Sjabbat is een afspiegeling van het paradijs, het is een snuifje paradijs, het is een tijd die je gevoelig maakt voor het paradijs, voor de tijd dat je daadwerkelijk en volledig terugkeert naar de Leegte, naar het Gekwalificeerde Niets, naar de Dao, de Eeuwigheid. Een terugkeer die in dit leven plaatsvindt, of in de olam haba, de komende wereld.