Honderden Iraakse leiders en activisten kwamen vrijdag samen in de regio Koerdistan om publiekelijk op te roepen tot volledige normalisatie met Israël.

De groep, die bestaat uit soennieten en sjiieten, jeugdactivisten en stamleiders, zei dat de volgende stap na de dramatische aankondiging zou zijn om ‘persoonlijke gesprekken’ met Israëli’s te zoeken.

De 312 Iraakse mannen en vrouwen legden hun verklaringen af ​​vanuit een hotel in Erbil, de hoofdstad van de regio Koerdistan. De conferentie werd georganiseerd door het in New York gevestigde Center for Peace Communications, dat zich inzet om de betrokkenheid tussen Arabieren en Israëli’s te bevorderen en activisten te beschermen die normalisatie ondersteunen.

The Times of Israel doet verslag van de ontwikkelingen van de conferentie terwijl ze plaatsvinden. Een van de sprekers legde uit dat de groep gelooft in vrede met Israël “zodat we in een stabiele regio kunnen leven die een einde maakt aan conflicten. We geloven erin omdat we willen dat onze regio een vreedzame regio is, waarin Israël een onlosmakelijk onderdeel is van het panoramische geheel en waarin alle volkeren het recht hebben om in veiligheid te leven.”

“We eisen dat Irak internationaal toetreedt tot de Abraham-akkoorden“, schreef Wisam al-Hardan, leider van de Sons of Iraq Awakening-beweging, vrijdag in The Wall Street Journal. “We roepen op tot volledige diplomatieke betrekkingen met Israël en een nieuw beleid van wederzijdse ontwikkeling en welvaart.”

De Sons of Iraq zijn in 2005 organisch gevormd als stamleiders in de provincie Anbar en ex-Iraakse legerofficieren die samen met Amerikaanse troepen strijden tegen al-Qaeda. “Sommigen van ons hebben ISIS en Al-Qaeda op het slagveld verslagen“, schreef Hardan. “Met bloed en tranen hebben we lang aangetoond dat we ons verzetten tegen alle extremisten, of het nu soennitische jihadisten zijn of door Iran gesteunde sjiitische milities. We hebben ook ons ​​patriottisme getoond: we hebben levens opgeofferd ter wille van een verenigd Irak, met de ambitie om een ​​federaal regeringssysteem te realiseren zoals bepaald in de grondwet van onze natie.”

Hardan noemde de verdrijving van de Iraakse joden ‘de meest beruchte daad‘ in de neergang van het land en zei dat Irak ‘zich opnieuw moet verbinden met heel onze diaspora, inclusief deze joden.‘ “We verwerpen de hypocrisie in sommige delen van Irak die vriendelijk spreekt over Iraakse Joden terwijl ze hun Israëlische staatsburgerschap denigreren, en de Joodse staat, die hen asiel heeft verleend.”

Hardan zei ook dat de wetten van Irak die contacten met Israëli’s criminaliseren ‘moreel weerzinwekkend‘ zijn. Hij schreef dat terwijl landen als Syrië, Libië, Libanon en Jemen verwikkeld zijn in oorlog, de Abraham-akkoorden een hoopvolle trend van “vrede, economische ontwikkeling en broederschap” vertegenwoordigen. “We hebben een keuze: tirannie en chaos, of legaliteit, fatsoen, vrede en vooruitgang“, schreef hij. “Het antwoord is duidelijk.”

Na de conferentie zullen zeven werkgroepen worden gevormd om de banden tussen Irak en zijn Joodse diaspora, handel en investeringen, onderwijshervormingen, intrekking van anti-normalisatiewetten, vredescommunicatie in de Iraakse media, artistieke samenwerkingen en het ondersteunen van vredesactivisten in andere landen aan te pakken, Arabische landen die Israël niet erkennen.

De Abraham-akkoorden werden in september 2020 ondertekend op het gazon van het Witte Huis tussen Israël, Bahrein en de Verenigde Arabische Emiraten. Marokko en Soedan ondertekenden in de daaropvolgende maanden normalisatieovereenkomsten met Israël.

Gevraagd door Times of Israel om een ​​reactie op de gebeurtenis in Irak, zei minister van Buitenlandse Zaken Yair Lapid: “De gebeurtenis in Irak is een bron van hoop en optimisme. Israël is altijd op zoek naar manieren om de cirkel van vrede te vergroten en we werken samen met vrienden over de hele wereld om dat mogelijk te maken.”

“Normalisering komt de hele regio ten goede en helpt ons om afstand te nemen van het extremisme en de chaos die wordt geboden door negatieve actoren, in de richting van stabiliteit, welvaart, gematigdheid en samenwerking. Het Joodse volk deelt een diepe historische band met Irak. Dus tegen het Iraakse volk zeggen we vandaag: we hebben veel meer dat ons verenigt dan ons verdeelt en veel meer te winnen bij vrede dan bij onnodige conflicten.”

Irak is officieel in oorlog met Israël en is een groot voorstander van de boycot van Israël door de Arabische Liga. Zijn paspoorten zijn niet geldig voor reizen naar Israël. In 2019 zei de Iraakse ambassadeur in Washington Fareed Yasseen: “Er zijn objectieve redenen die kunnen vragen om het aanknopen van betrekkingen tussen Irak en Israël“, sprekend in het Arabisch tijdens een evenement met de titel ‘Hoe Irak omgaat met de huidige regionale en internationale ontwikkelingen‘ In het Al-Hewar Centrum voor Arabische Cultuur en Dialoog in Washington.

Hij merkte op dat er een belangrijke Iraakse gemeenschap in Israël is en dat ze nog steeds trots zijn op hun Iraakse eigenschappen. “Op hun bruiloften heerst een Iraakse feestcultuur. Op hun bruiloften zijn er Iraakse liedjes”, vervolgde de ervaren diplomaat, die sinds november 2016 in DC heeft gediend.

Yasseen merkte ook op “uitstekende” Israëlische technologieën op het gebied van waterbeheer en landbouw. “Maar de objectieve redenen zijn niet genoeg”, voegde hij eraan toe en benadrukte dat er ‘emotionele en andere redenen’ zijn die open communicatie tussen Jeruzalem en Bagdad onmogelijk maken. Hoewel hij te maken kreeg met terugslag van andere Iraakse functionarissen, werd Yasseen niet teruggeroepen.

In hetzelfde jaar zouden drie delegaties van lokale leiders uit Irak reizen naar Israël hebben gemaakt en ontmoetingen hebben gehad met Israëlische functionarissen. De delegaties, in totaal 15 Irakezen, ontmoetten Israëlische academici, bezochten het Yad Vashem Holocaust-monument en ontmoetten vooral Israëlische regeringsfunctionarissen, meldde Hadashot TV News.

In 2018 lanceerde het ministerie van Buitenlandse Zaken een Facebook-pagina die speciaal is gewijd aan het bevorderen van de banden met Irak. Diplomaten in Jeruzalem zeiden dat de Arabischtalige pagina zou dienen als ‘een soort digitale ambassade’ naar het door oorlog verscheurde land.

Israël had de afgelopen maanden zijn inspanningen opgevoerd om het land te bereiken, met het argument dat Irakezen geïnteresseerd waren in het aanknopen van banden met de Joodse staat.