Ik zat intussen in mijn derde jaar tandheelkunde. Aan de universiteit kwam ik in contact met andere jonge mannen en vrouwen die zich vragen stelden bij het systeem en een kritische geest hadden ontwikkeld. Wij beseften hoe de revolutie ons land veranderd had, hoezeer de vrouwen onderdrukt werden en andersgelovigen gedegradeerd tot tweederangsburgers.
Voor de revolutie waren er in Iran driehonderdduizend Joden, vandaag nog amper achtduizend. Allemaal vertrokken, terwijl ze zich zo Perzisch voelden.
Christenen die een restaurant of een broodjeszaak hebben, moeten hun geloof bekendmaken. Zo weten de moslims dat het daar ‘niet proper’ is en het voedsel niet halal.
De bahai mogen niet naar de universiteit. De opperste leider en de president kunnen uiteraard alleen maar sjiiet zijn.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *