Op de radio werd, net als op TV, heel de dag gesproken: toen ik kind was over de oorlog tegen Irak, later over saaie religieuze en maatschappelijke thema’s. Mijn oma luisterde elke dag naar Radio Israël om te weten wat er in Iran en de rest van de wereld gebeurde. Pas in de jaren 90 hoorden we af en toe muziek op de Iraanse radio. Nooit blije muziek natuurlijk. Muziek mocht niet aanzetten tot vreugde en zeker niet tot dansen. Een journalist vroeg Khomeini ooit of de mensen naar Beethoven mochten luisteren. Khomeini kende Beethoven uiteraard niet, wist niet wat voor muziek hij maakte of met welke instrumenten die gespeeld werd, maar toch antwoordde hij: ‘Je mag niet luisteren naar iets wat vrolijk maakt.’