“Het in de hersenen gebrouwen subjectieve inzicht wordt gekruid door onder meer vooroordelen en andere vormen van afwijkende visies. Jammer genoeg zijn de meeste mensen zich niet bewust van het feit dat ze vooroordelen hebben, anders zou het gemakkelijker zijn om er komaf mee te maken. Vooroordelen opereren in het onderbewuste, wat impliceert dat ze zelden een voorwerp zijn van introspectie. Je hebt uiteraard ook vooroordelen over jezelf. (…) Hetzelfde geldt voor het beeld dat je borstelt van je partner, je vrienden en je kinderen. Je ervaart je partner gemakkelijk als aantrekkelijker en interessanter dan andere mensen dat doen, tenzij het fundamenteel misloopt en je ineens beseft dat je met een bedrieger of een feeks opgezadeld zit. Dat ouders van hun kinderen kleine goden maken, zelfs als het ettertjes zijn, is een vrijwel universeel gegeven. Studies hebben uitgewezen dat de algemene informatie die je over een toevallig contact opslaat, realistischer is dan het beeld dat je van je eigen levenspartner hebt, want dat laatste is gebaseerd op de klassieke constructie die je hersenen maken van alles wat relevant is. Je partner is veel meer een illusie dan de vertegenwoordiger die langskomt om je een verzekering aan te smeren. Die is een passerend beeld dat eventjes vrij accuraat blijft hangen.“