Leopold III, zijn leven, zijn betekenis

In zijn diepgaande zorg om de Belgisch neutraliteit te handhaven vraagt Leopold op 23 januari 1940 aan premier Pierlot zeer streng op te treden tegen de vreemdelingen die recent in België zijn aanbeland. Het gaat vooral om Joden die vanuit Duitsland, Oostenrijk en Oost-Europa naar België zijn gevlucht om aan vervolging te ontsnappen. Hij verklaart onomwonden dat de meerderheid van die vreemdelingen agenten zijn geworden van subversieve propaganda. Hij scheert alle vreemdelingen over één kam en vreest dat de aanwezigheid op Belgisch grondgebied van tegenstanders van het naziregime Duitsland zal doen twijfelen aan de neutrale houding van België. Dat de koning het protest van die vluchtelingen tegen de Jodenvervolging afdoet als ‘subversieve propaganda’ geeft een voorsmaak van zijn bedenkelijke opvatting over de Joden.