Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
Ik had eens gelezen, ik wist niet meer waar – bij Schopenhauer misschien – dat je door middel van seks in contact kwam met het Ding an Sich, de grondstof van de verschijnselen, de kern van de waarheid, datgene wat door de intellectuele illusies verborgen blijft.