Ik luisterde naar zijn stem, ik dronk zijn woorden in.
De nacht dat mijn vader mij over de dood van mijn neef vertelde, zei hij:
– Julek zette altijd tot het einde toe door. Een waarachtig mens, Martin, zet altijd tot het einde toe door.
Schrijven uit liefde, om het leven te vieren. Om de vrijheid en de blijheid gelijk te geven. Om de dood te weren, om met woorden onze dromen te realiseren. Ik schrijf haar teder neer, om hier bij haar te blijven, met het lichaam van mijn taal. Zij begeeft en bekent, ze tekent present.
Ik luisterde naar zijn stem, ik dronk zijn woorden in.
De nacht dat mijn vader mij over de dood van mijn neef vertelde, zei hij:
– Julek zette altijd tot het einde toe door. Een waarachtig mens, Martin, zet altijd tot het einde toe door.