Jij vroeg me met onthaaste stem
je woorden wandelden op wolkjes &
je flirtte met je zwoele ogenblik – iets
wat ik niet meteen verstond
maar daarna op je lippen las
het was een opdracht
voor een niet te zot gedicht
waarin ik onze liefde nog
eens schoon bezong

De tijden brengen raad dacht ik
    ik wachtte op wat inspiratie
           tot verleden zaterdag

Ik kwam na middernacht
uit ons erotisch bed geslopen
(in mijn ganse blote
hoofd een plan gereed haha)

Ik pakte alle klokken
bij hun klepel en ik zette
onze tijd een klein stuk achteruit
(het was alsof ik begerig draaide
aan je tepels en je borsten aaide)

Achterwaarts heb ik dat uur
toen vurig volgeschreven
tot ik aan een tekst kwam
zoals deze: met een dichtersdeksel
op de pot van onze grote liefde kletsen

Alsteblieft het is gewonnen tijd
die af en toe nog rijmt
ik lijm met taal en haal
je daarbij extra warmer aan
met mijn fusee van licht
dat vroeger in de ochtend valt

De avond doet zijn deuren
eerder dicht en ik geniet
nu van het premature donker
om jou clandestien nog grager
op de tast te zien

                           Een uurtje
meer om vast bijeen te minnen
van wat los te wringen zit
in hart en lager regionendal

Jij bent mijn sensueel idool
tot in de dood en verder door
tot in het quantumtijdperk
van de overlevende affectie

Onze soort die blijvend sekst
in elk portiek van opportune
erotiek tussen de sterren …