Onlangs hoorde ik tijdens het ochtendjournaal op de radio het volgende relaas: gisterenavond werden er elf mensen in Brussel opgepakt omdat ze een auto in brand hadden gestoken; bij aankomst van de brandweer verhinderden ze het blussen. Zeer verhelderende mededeling, het ging om ‘mensen’…

De dagen voordien was er de plaag van Brusselse jongeren die onze Vlaamse recreatiecentra teisterden. Dat komt omdat er in onze hoofdstad te weinig zwembaden zijn, klonk het snel uit de mond van een linkse politica. De dame staat gekend als een specialiste die overal slachtoffers vindt van steeds weer dezelfde daders: blank en Vlaams, liefst man en hetero, én graag van de vermaledijde politieke rechterzijde. Iemands daderprofiel verhoogt bovendien indien hij/zij niet hulpbehoevend is en  met een gematigd leven zijn spaarboekje heeft weten aan te vullen.

Leve de Maghrebijnen, de moslims, de marginalen, de migranten en diverse andere mislukkelingen in het leven. Dat lijkt wel het credo te zijn van de progressieve elite, elke minderheid wordt door hen opgehemeld. Ze genieten zonder nadenken mee van de welvaart in ons land die door de centrum-rechtse Vlamingen wordt gecreëerd. Wij zijn altijd goed om gemolken en uitgescholden te worden.

Mij lijkt het alsof linkse politiekers graag aan de zijlijn blijven staan. Hun gedrag is eerder laf en vooral ingegeven door electorale overwegingen. Ze dingen zonder blozen naar de hand van de islam, de moslims zijn hun kiespubliek en de Noord-Afrikanen hun troetelkinderen, ook al gaat het om hooligans en vandalen, om drugsdealers en tuig van de straat dat parasiteert op onze democratie en sympathiseert met o.a. IS-terrorisme.

Laten we het duidelijk stellen: die Brusselse jongeren zijn telkens gastjes van Marokkaanse origine die uit morele leegheid en uit dodelijke verveling hun medemensen gaan ambeteren. Op school waren het losers en voor de arbeidsmarkt zijn ze ongeschikt wegens hun gebrek aan vakkundigheid, hun onvermogen tot discipline en hun aangeboren luiheid. Maar wij zitten er wel mee, een heropvoedingskamp lijkt geen optie want ze worden blijvend gepamperd door de politiek correcte kerk van links. Woke doet er nog een schepje boven op en dan is er nog die rector.

Een paar weken geleden stond de camera mét geluid (per ongeluk) nog aan in een lokaal van de Universiteit  Antwerpen. Twee vrouwelijke docenten hielden een onschuldig evaluatiepraatje na de passage van studenten bij hun examen. De dames keuvelden braafjes over de gebruikte taal, in het geval van Marokkanen: niet echt vlekkeloos.
Ze gaven dat gewoon maar mee als hun persoonlijke mening, zonder een waardeoordeel uit te spreken, het waren terloopse vaststellingen. Er volgden ook beschouwingen over Joden, Brazilianen, Chinezen enz. Het was een relax werkgesprekje, op zachte toon, met duidelijke bezorgdheid voor het respecteren van een keurig Nederlands.

Deze privé conversatie werd door een stiekeme student opgepikt en de wereld van de sociale media ingestuurd. Let wel, zulke verspreiding is een misdrijf, een strafbaar feit, het betreft schending van de privacy. Maar het pervers effect was een ongekende en ontketende heisa over… racisme. Alle linkse toog- en andere filosofen stonden op hun achterste poten. De brave dames werden haast sociaal gelyncht, aan de links-correcte schandpaal genageld.
Erger nog, de academische goeroe Herman Van Goethem, rector van UA, besloot hen op staande voet te schorsen. Hij overwoog zelfs een bijsturingstraject bij het Hannah Arendinstituut in Mechelen, waar zijn twee rode bloedsbroeders (van museum Kazerne Dossin) presideren. Het HA-instituut blonk dit jaar reeds uit met een primeur: men bestelde er een dure studie bij hooggeleerde professoren om uit te dokteren vanwaar dat misverstand tussen Brusselse jongeren en de hoofdstedelijke politie toch zou komen. In het land van links geldt het motto ‘ons kent ons’. De besteller wordt op zijn wenken bediend, in deze zin: de uitkomst mag graag voorspelbaar zijn, liefst niet anti-Marokkaans getint.
Nog aangaande rector-woke: bij zijn huistelevisie VRT kwam hij sentimenteel getormenteerd langs, hij had zijn tranen met moeite kunnen bedwingen toen hij zijn twee docenten bezig hoorde. Dat snikte hij met een theatraal staaltje pathos voor de camera. Emotionele cinema is zijn handelsmerk. Morele eerlijkheid is hem vreemd. Ik kan het weten, want ooit was hij de valse profeet die in Kazerne Dossin predikte.

Het zijn de mensen die het hardst pretenderen dat zij het goed met ons voorhebben, die de grootste schade gaan aanrichten. Opeens begrijp ik hoe de Stasi het destijds in Oost-Duitsland voor mekaar kreeg om mensen zachtjes te fileren en kapot te terroriseren: de geesten worden langzaam vermorzeld door ideologische bollebozen die snijden met het mes van het eigen gelijk en hakken met de bijl van de hardvochtigheid. Eertijds deed de Gestapo hetzelfde. Het intellectuele elitarisme heeft zich tot het niveau van totalitarisme verheven. De woke rector is een wrede God geworden.

Professor Jonathan Holslag van de VUB waarschuwt al jaren voor onze weekheid, onze doof- en blindheid, ons totaal gebrek aan weerstand en weerbaarheid.
Hij voorspelt de komst van de grote Chinese usurpator die hier onze winkel gaat komen overnemen, met inbegrip van ons grootste kapitaal: de mensenrechten.
Het zou eveneens de bezorgdheid moeten zijn van zo’n Herman Van Goethem, maar hij zit totaal onacademisch gevangen in zijn dweperig cultuurmarxisme, hij huldigt het begrip ‘alle macht aan de slachtoffers’. Die man is een hoofddader, een aanstoker om ons beschavingspeil te torpederen met onzinverhalen, zie zijn interne nota die hij opstelde voor zijn studenten om… zwarte Piet te ont-negeren.

De linkse kerk biedt de Vlaming die hard wil werken voor een constante welvaart helemaal niks aan, ze spotten met onze traditionele waarden en beschuldigen ons om de haverklap van racisme. Ze heten alle migranten zomaar welkom, maar het is wel met lege handen. Er mankeert zelfs een gemeenschappelijk verleden, want dat wordt bespot, ontkend of gehekeld. Deze dwaze kosmopolieten enten zich uit pure radeloosheid terug op de Belgische constellatie, inclusief Vorst & Vaderland, hun steriele cirkel is rond. Ondertussen geraken onze nationale vleespotten leeg, misschien een geluk voor Vlaanderen. Wat we zelf gaan doen, zal beter lukken.

Dan is het gedaan met Brusselse jongeren die zich bij ons baldadig komen amuseren. Wij behandelen hen als normale Marokkanen of als gelovige moslims, dus met het nodige respect. Maar we passen wel strict de wet toe.
Terwijl linkse rectors gaan collaboreren, zetten wij als Vlamingen ons geweten in. Dat verloopt langs ethische regels. Vrijheid en gelijkheid worden geplaveid met geijkte moraliteit, niet met progressief gezever.

Om af te sluiten een citaat van de visionaire (en rabiaat anti-marxistische) schrijver George Orwell (1903-1950):
Als vrijheid al iets betekent, dan zeker het recht om andere mensen te vertellen wat ze niet willen horen.
In een tijd van universeel bedrog is het vertellen van de waarheid een revolutionaire daad.

Daarom zeg ik: pak dat schorremorrie aan. Die Marokkaanse amokmakers zijn jonge criminelen. Dit moet a priori als dusdanig benoemd en daarna bestraft worden. Stop die laffe kromtaal in de academische en artistieke wereld, de politiek en de media. Weerbaarheid begint met het kwaad een naam te geven. Lees dit als een voorzet tot verzet.